یهفوف

لغت نامه دهخدا

یهفوف. [ ی َ ] ( ع ص ، اِ ) بددل. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). مرد بددل. ( ناظم الاطباء ). || مرد گول و احمق. ( ناظم الاطباء ). گول. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || تیزخاطر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). تیزدل. ج ، یهافیف. ( مهذب الاسماء ). || زمین بی آب وگیاه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || آهن قلب. || بر جبال هم اطلاق شود. ( از مقدمه تاج العروس ).

پیشنهاد کاربران

بپرس