یه حبه قند فیلمی ایرانی به کارگردانی رضا میرکریمی است که در سال ۱۳۸۹ به نمایش درآمد. از بازیگران این فیلم رضا کیانیان، نگار جواهریان، سعید پورصمیمی، پریوش نظریه، فرهاد اصلانی، اصغر همت، هدایت هاشمی، شمسی فضل اللهی، ریما رامین فر، نگار عابدی، امیرحسین آرمان، علیرضا عمادالدین و پونه عبدالکریم زاده هستند.
... [مشاهده متن کامل]
محل فیلم برداری یه حبه قند در شمال غرب تهران ( شهران ) و میبد یزد بوده است و اولین فیلم ایرانی بود که به صورت سوپر ۱۶ میلی متری فیلم برداری شد. آگهی های تلویزیونی این فیلم را مجید مجیدی و پیش پردهٔ سینمایی فیلم را رخشان بنی اعتماد ساختند. طراحی اعلان فیلم نیز اثر عباس کیارستمی است. این فیلم در بهمن ۱۳۸۹ در بیست و نهمین دوره جشنواره بین المللی فیلم فجر به نمایش درآمد و در آن جا نامزد دریافت چهار جایزه از جمله بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای ریما رامین فر شد. این فیلم نمایندهٔ ایران برای بخش بهترین فیلم خارجی زبان در هشتاد و پنجمین دوره جوایز اسکار بود اما برای نامزدی این جایزه انتخاب نشد.
سکوت خانه باغ قدیمی با ورود چهار خواهر و خانواده هایشان می شکند. آنها برای ازدواج خواهر کوچکشان پسندیده، با پسر یکی از خان های آنجا که در آمریکاست، به خانهٔ کودکیشان که در واقع خانهٔ داییشان است برگشته اند. ظاهراً همه از وصلتی که قرار است صورت بگیرد راضی هستند به جز دایی. صبح روز عقد، دایی در حال خوردن صبحانه با یک حبه قند خفه می شود و می میرد. عروسی تبدیل به عزا می شود و همه چیز به هم می ریزد. عصر آن روز با آمدن قاسم ( که به نوعی فرزند خواندهٔ دایی است ) همه چیز دوباره در هم می پیچد. ظاهراً پسند و قاسم عاشق یکدیگر هستند. در نهایت قاسم با دیدن وسایل عقد بدون خداحافظی می رود و پسند هم بعد از آن با پوشیدن لباس مشکی، به همه می فهماند که نمی خواهد با نامزدش ازدواج کند.
رانی اسکیب از مجله ورایتی در نقدش یه حبه قند را «یک تابلوی متحرک نقاشی شده از آبرنگ. آبرنگ به این معنا که خاطرات، شیرینی های لحظه، لبخندها، صداقت ها، شفافیت ها، مهربانی ها، و آوازهای درونی و پنهان عاطفه سرشار خانواده را یادآور می شود» را توصیف و آن را با «آثار امپرسیونیستهای فرانسوی» مقایسه کرد. مسعود فراستی این فیلم را ضدملی و فریبندهٔ تماشاگر توصیف کرد و گفت فیلم «هیچ ربطی به ایرانی بودن ندارد … و سنت ما در آن به تمسخر گرفته شده است. »
... [مشاهده متن کامل]
محل فیلم برداری یه حبه قند در شمال غرب تهران ( شهران ) و میبد یزد بوده است و اولین فیلم ایرانی بود که به صورت سوپر ۱۶ میلی متری فیلم برداری شد. آگهی های تلویزیونی این فیلم را مجید مجیدی و پیش پردهٔ سینمایی فیلم را رخشان بنی اعتماد ساختند. طراحی اعلان فیلم نیز اثر عباس کیارستمی است. این فیلم در بهمن ۱۳۸۹ در بیست و نهمین دوره جشنواره بین المللی فیلم فجر به نمایش درآمد و در آن جا نامزد دریافت چهار جایزه از جمله بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای ریما رامین فر شد. این فیلم نمایندهٔ ایران برای بخش بهترین فیلم خارجی زبان در هشتاد و پنجمین دوره جوایز اسکار بود اما برای نامزدی این جایزه انتخاب نشد.
سکوت خانه باغ قدیمی با ورود چهار خواهر و خانواده هایشان می شکند. آنها برای ازدواج خواهر کوچکشان پسندیده، با پسر یکی از خان های آنجا که در آمریکاست، به خانهٔ کودکیشان که در واقع خانهٔ داییشان است برگشته اند. ظاهراً همه از وصلتی که قرار است صورت بگیرد راضی هستند به جز دایی. صبح روز عقد، دایی در حال خوردن صبحانه با یک حبه قند خفه می شود و می میرد. عروسی تبدیل به عزا می شود و همه چیز به هم می ریزد. عصر آن روز با آمدن قاسم ( که به نوعی فرزند خواندهٔ دایی است ) همه چیز دوباره در هم می پیچد. ظاهراً پسند و قاسم عاشق یکدیگر هستند. در نهایت قاسم با دیدن وسایل عقد بدون خداحافظی می رود و پسند هم بعد از آن با پوشیدن لباس مشکی، به همه می فهماند که نمی خواهد با نامزدش ازدواج کند.
رانی اسکیب از مجله ورایتی در نقدش یه حبه قند را «یک تابلوی متحرک نقاشی شده از آبرنگ. آبرنگ به این معنا که خاطرات، شیرینی های لحظه، لبخندها، صداقت ها، شفافیت ها، مهربانی ها، و آوازهای درونی و پنهان عاطفه سرشار خانواده را یادآور می شود» را توصیف و آن را با «آثار امپرسیونیستهای فرانسوی» مقایسه کرد. مسعود فراستی این فیلم را ضدملی و فریبندهٔ تماشاگر توصیف کرد و گفت فیلم «هیچ ربطی به ایرانی بودن ندارد … و سنت ما در آن به تمسخر گرفته شده است. »
