در سنن یهودی و مسیحی، ینیس و یمبریس ( انگلیسی: Jannes and Jambres ) نامهایی است که بر ساحران فرعون ( که در سفر خروج به آن ها اشاره شده ) گذارده می شود. این نام ها در ادبیات کهن و قرون وسطی رایج بوده اند. در برخی ترجمه های زبان لاتین از عهد جدید نام ایشان یمنس و ممبریس ( لاتین: Jamnes et Mambres ) ذکر شده است. [ ۱]
آنگاه موسی و هارون نزد فرعون رفتند، و آنچه خداوند فرموده بود کردند؛ و موسی عصای خود را پیش روی فرعون و پیش روی ملازمانش انداخت، واژدها شد. فرعون نیز حکیمان و جادوگران را طلبید و ساحران مصر هم به افسونهای خودچنین کردند، هر یک عصای خود را انداختند و اژدها شد، ولی عصای موسی عصاهای ایشان را بلعید؛ و دل فرعون سخت شد و ایشان رانشنید، چنان که خداوند گفته بود.
• سفر خروج، کتاب ۷، آیات ۱۰–۱۲[ ۲]
گفت ای موسی آمده ای تا با سحر خود ما را از سرزمینمان بیرون کنی. ما قطعاً برای تو سحری مثل آن خواهیم آورد پس میان ما و خودت موعدی بگذار که نه ما آن را خلاف کنیم و نه تو در جایی هموار. گفت موعد شما روز جشن باشد که مردم پیش از ظهر گرد می آیند. پس فرعون رفت و نیرنگ خود را گرد آورد و بازآمد… گفتند ای موسی یا تو می افکنی یا نخستین کس باشیم که می اندازیم. گفت بلکه شما بیندازید پس ناگهان ریسمانها و چوبدستی هایشان بر اثر سحرشان در خیال او می نمود که آنها به شتاب می خزند؛ و موسی در خود بیمی احساس کرد. گفتیم مترس که تو خود برتری. آنچه در دست راست داری بینداز تا هر چه را ساخته اند ببلعد در حقیقت آنچه سرهم بندی کرده اند افسون افسونگر است و افسونگر هر جا برود رستگار نمی شود. پس ساحران به سجده درافتادند گفتند به پروردگار موسی و هارون ایمان آوردیم. گفت آیا پیش از آنکه به شما اجازه دهم به او ایمان آوردید قطعاً او بزرگ شماست که به شما سحر آموخته است پس بی شک دستهای شما و پاهایتان را یکی از راست و یکی از چپ قطع می کنم و شما را بر تنه های درخت خرما به دار می آویزم تا خوب بدانید عذاب کدام یک از ما سخت تر و پایدارتر است. گفتند ما هرگز تو را بر معجزاتی که به سوی ما آمده و آن کس که ما را پدیدآورده است ترجیح نخواهیم داد پس هر حکمی می خواهی بکن که تنها در این زندگی دنیاست که حکم می رانی.
• قرآن، سورهٔ طه، آیات ۵۷–۷۲[ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآنگاه موسی و هارون نزد فرعون رفتند، و آنچه خداوند فرموده بود کردند؛ و موسی عصای خود را پیش روی فرعون و پیش روی ملازمانش انداخت، واژدها شد. فرعون نیز حکیمان و جادوگران را طلبید و ساحران مصر هم به افسونهای خودچنین کردند، هر یک عصای خود را انداختند و اژدها شد، ولی عصای موسی عصاهای ایشان را بلعید؛ و دل فرعون سخت شد و ایشان رانشنید، چنان که خداوند گفته بود.
• سفر خروج، کتاب ۷، آیات ۱۰–۱۲[ ۲]
گفت ای موسی آمده ای تا با سحر خود ما را از سرزمینمان بیرون کنی. ما قطعاً برای تو سحری مثل آن خواهیم آورد پس میان ما و خودت موعدی بگذار که نه ما آن را خلاف کنیم و نه تو در جایی هموار. گفت موعد شما روز جشن باشد که مردم پیش از ظهر گرد می آیند. پس فرعون رفت و نیرنگ خود را گرد آورد و بازآمد… گفتند ای موسی یا تو می افکنی یا نخستین کس باشیم که می اندازیم. گفت بلکه شما بیندازید پس ناگهان ریسمانها و چوبدستی هایشان بر اثر سحرشان در خیال او می نمود که آنها به شتاب می خزند؛ و موسی در خود بیمی احساس کرد. گفتیم مترس که تو خود برتری. آنچه در دست راست داری بینداز تا هر چه را ساخته اند ببلعد در حقیقت آنچه سرهم بندی کرده اند افسون افسونگر است و افسونگر هر جا برود رستگار نمی شود. پس ساحران به سجده درافتادند گفتند به پروردگار موسی و هارون ایمان آوردیم. گفت آیا پیش از آنکه به شما اجازه دهم به او ایمان آوردید قطعاً او بزرگ شماست که به شما سحر آموخته است پس بی شک دستهای شما و پاهایتان را یکی از راست و یکی از چپ قطع می کنم و شما را بر تنه های درخت خرما به دار می آویزم تا خوب بدانید عذاب کدام یک از ما سخت تر و پایدارتر است. گفتند ما هرگز تو را بر معجزاتی که به سوی ما آمده و آن کس که ما را پدیدآورده است ترجیح نخواهیم داد پس هر حکمی می خواهی بکن که تنها در این زندگی دنیاست که حکم می رانی.
• قرآن، سورهٔ طه، آیات ۵۷–۷۲[ ۳]
wiki: ینیس و یمبریس