ینکور

لغت نامه دهخدا

ینکور. [ ی َ ] ( ع ص ) طریق ینکور؛ راه نبهره و بر غیر قصد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). راه پنهانی و مخفی.

فرهنگ فارسی

طریق ینکور راه نبهره و بر غیر قصد

پیشنهاد کاربران

بپرس