ینقض

[ویکی الکتاب] معنی یَنقَضَّ: که سقوط کند - که فرو ریزد
ریشه کلمه:
قضض (۱ بار)

منهدم کردن. «قَضَّ الْحائِطَ: هَدَمَهُ هَدْماً عَنیفاً» خراب شدن و افتادن دیوار را «اِنْقَضَّ الحائِطُ» گویند. . آن دو در آن شهر دیواری یافتند که می‏خواست بیافتد در این آیه «اراده» در جامد به کار رفته به قول المیزان استعمال آن بطور مجاز است. در مجمع بعد از اشاره به مجاز بودن فرموده: آن ازکلام فصیح عرب است و دراشعارشان بسیاردیده می‏شود شاعر گوید: یُریدُ الرَّمْحُ صَدْرَاَبی بَراءِ وَ یَرْغَبُ عَنْ دِماءِ بَنی عَقیلٍ نیزه سینه ابابراء را اراده می‏کند و می‏خواهد در آن فرورود و از ریختن خونهای فرزندان عقیل روگردان است. این کلمه فقط یکبار در قرآن مجید آمده است رجوع شود به «رود».