ینس کویستگارد ( به دانمارکی: Jens Quistgaard ) ؛ ( زادۀ ۲۳ آوریل ۱۹۱۹ میلادی – درگذشتۀ ۴ ژانویۀ ۲۰۰۸ میلادی ) یک طراح و مجسمه ساز اهل دانمارک بود که عمدتاً به خاطر کارش برای شرکت آمریکایی دانسک دیزاینز شناخته می شود، جایی که او از سال ۱۹۵۴ میلادی و برای سه دهۀ بعد طراح اصلی آن بود.
با وجود اینکه مجسمه ساز بود و در صنایع دستی سنتی کار می کرد، به سرعت به عنوان یک طراح صنعتی حرفه ای را پایه گذاری کرد. از اواسط دههٔ ۱۹۵۰ میلادی، طرح های ظروف و ظروف آشپزخانه او مترادف با مدرن اسکاندیناوی شد و به میلیون ها خانه در ایالات متحدهٔ آمریکا، اروپا و ژاپن راه یافت. با گرایش بین المللی و موفقیت خود، او پیشگام بود، و برای جایگاهی که طراحی دانمارکی در ذهن بسیاری از آمریکایی ها به دست آورد، اهمیت زیادی داشت. [ ۱]
او در سال ۱۹۵۸ میلادی جایزۀ نیمان مارکوس را دریافت کرد و در سال های بعد در موزه های بزرگ اروپا و آمریکا نمایندگی داشت. [ نیازمند منبع] بسیاری از آثار ینس کویستگارد هنوز هم امروزه تولید می شوند.
ینس کویستگارد در یک خانۀ هنری در کپنهاگ بزرگ شد و در دوران کودکی استعدادهای هنری غیرمعمولی از خود نشان داد. کار با صنایع دستی از آشپزخانه مادرش شروع شد و در آنجا برای خود کارگاه کوچکی با گیره و سندان درست کرد. او در اینجا جواهرات، چاقوهای شکاری، کیف ها و سرامیک هایی را تولید می کرد. هنگامی که او جوان بود، ینس کویستگارد را اغلب در آهنگری ها، نجار ی ها یا کارگاه های روستا می یافتند، و در اینجا بود که او مهارتی را به دست آورد که بعدها برای تولید مدل های چوب، فلز، سرامیک و شیشه استفاده کرد. [ ۲] او به عنوان مجسمه ساز توسط پدرش، هارالد کویستگارد ( ۱۹۷۹–۱۸۸۷ میلادی ) آموزش دید و بعداً به عنوان رسام و نقره ساز در مدرسۀ فنی در کپنهاگ تحصیل کرد. [ ۳] در دوران اشغال دانمارک، او در جنبش مقاومت فعال بود. [ نیازمند منبع]
کویستگارد کار خود را با طراحی پرتره آغاز کرد. او همچنین جواهرات، چاقوهای شکاری، آثار سرامیکی، شیشه و طراحی گرافیکی را در قالب مونوگرام، آرم های شهری و مانند آن تولید می کرد. در پایان دهۀ ۱۹۴۰ میلادی تولیدات او شامل کارد و چنگال نقره ای و فولادی برای شرکت های مختلف بود، از جمله مجموعۀ قاشق چنگال نقره ای شامپاین ( ۱۹۴۷ میلادی برای او. وی. موگنسن ) و ظروف آشپزخانه از جنس استیل برای رادوارد [ da] ، از جمله دربازکن قوطی بالۀ کوسه کوچک در سال ۱۹۵۰ میلادی. پیشرفت او به عنوان یک طراح صنعتی در سال های ۱۹۵۴–۱۹۵۳ میلادی اتفاق افتاد، زمانی که که او مجموعۀ کارد و چنگال فیورد ( فلات ) را طراحی کرد، اولین مجموعۀ کارد و چنگال که فولاد ضدزنگ را با دسته های چوب ساج ترکیب می کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبا وجود اینکه مجسمه ساز بود و در صنایع دستی سنتی کار می کرد، به سرعت به عنوان یک طراح صنعتی حرفه ای را پایه گذاری کرد. از اواسط دههٔ ۱۹۵۰ میلادی، طرح های ظروف و ظروف آشپزخانه او مترادف با مدرن اسکاندیناوی شد و به میلیون ها خانه در ایالات متحدهٔ آمریکا، اروپا و ژاپن راه یافت. با گرایش بین المللی و موفقیت خود، او پیشگام بود، و برای جایگاهی که طراحی دانمارکی در ذهن بسیاری از آمریکایی ها به دست آورد، اهمیت زیادی داشت. [ ۱]
او در سال ۱۹۵۸ میلادی جایزۀ نیمان مارکوس را دریافت کرد و در سال های بعد در موزه های بزرگ اروپا و آمریکا نمایندگی داشت. [ نیازمند منبع] بسیاری از آثار ینس کویستگارد هنوز هم امروزه تولید می شوند.
ینس کویستگارد در یک خانۀ هنری در کپنهاگ بزرگ شد و در دوران کودکی استعدادهای هنری غیرمعمولی از خود نشان داد. کار با صنایع دستی از آشپزخانه مادرش شروع شد و در آنجا برای خود کارگاه کوچکی با گیره و سندان درست کرد. او در اینجا جواهرات، چاقوهای شکاری، کیف ها و سرامیک هایی را تولید می کرد. هنگامی که او جوان بود، ینس کویستگارد را اغلب در آهنگری ها، نجار ی ها یا کارگاه های روستا می یافتند، و در اینجا بود که او مهارتی را به دست آورد که بعدها برای تولید مدل های چوب، فلز، سرامیک و شیشه استفاده کرد. [ ۲] او به عنوان مجسمه ساز توسط پدرش، هارالد کویستگارد ( ۱۹۷۹–۱۸۸۷ میلادی ) آموزش دید و بعداً به عنوان رسام و نقره ساز در مدرسۀ فنی در کپنهاگ تحصیل کرد. [ ۳] در دوران اشغال دانمارک، او در جنبش مقاومت فعال بود. [ نیازمند منبع]
کویستگارد کار خود را با طراحی پرتره آغاز کرد. او همچنین جواهرات، چاقوهای شکاری، آثار سرامیکی، شیشه و طراحی گرافیکی را در قالب مونوگرام، آرم های شهری و مانند آن تولید می کرد. در پایان دهۀ ۱۹۴۰ میلادی تولیدات او شامل کارد و چنگال نقره ای و فولادی برای شرکت های مختلف بود، از جمله مجموعۀ قاشق چنگال نقره ای شامپاین ( ۱۹۴۷ میلادی برای او. وی. موگنسن ) و ظروف آشپزخانه از جنس استیل برای رادوارد [ da] ، از جمله دربازکن قوطی بالۀ کوسه کوچک در سال ۱۹۵۰ میلادی. پیشرفت او به عنوان یک طراح صنعتی در سال های ۱۹۵۴–۱۹۵۳ میلادی اتفاق افتاد، زمانی که که او مجموعۀ کارد و چنگال فیورد ( فلات ) را طراحی کرد، اولین مجموعۀ کارد و چنگال که فولاد ضدزنگ را با دسته های چوب ساج ترکیب می کرد.
wiki: ینس کویستگارد