ینس هولمبو ( ۵ مه ۱۸۸۰ در تودهستران - ۲۴ ژوئیهٔ ۱۹۴۳ در اسلو ) یک گیاهشناس نروژی و برندهٔ جوایز علمی بود. [ ۱]
ینس هولمبوی پسر پزشکی بنام مایکل هولمبوی بود. وی در سال ۱۸۹۸ شروع به تحصیل در رشتهٔ گیاهشناسی در دانشگاه اسلو کرد و در سال ۱۹۰۲ بخاطر نوشتن رساله ای تحت عنوان، «مابقای گیاهان در گیاخاک مناطق باتلاقی»، مدال رسمی طلای ولیعهد را به دست آورد. در سال ۱۸۹۹ وی موقتاً در سمت دستیار، در باغ گیاهشناسی کریستیانیا استخدام شد. اما دیری نگذشت که او در سال ۱۹۰۲ با حفظ سمت، به استخدام رسمی و دائمی این باغ گیاهشناسی وابسته به دانشگاه اسلو، درآمد. [ ۲]
ینس هولمبو، در سال ۱۹۰۶ بعنوان متصدی بخش گیاهشناسی موزه برگن مشغول به کار شد و در سال ۱۹۱۴، عنوان رسمی پروفسور گیاهشناسی در این موزه به او اعطا شد. ضمن اینکه بین سالهای ۱۹۰۷ تا ۱۹۱۷ مسئولیت مدیریت کل موزهٔ برگن بر عهده وی بود. مسئولیتی که وی بعلت حجم زیاد امور اداری مربوط به برنامه تأسیس دانشگاه برگن، که در عمل مانع اشتغال او به تحقیقات علمی شده بود؛ از آن کناره گرفت. در عین حال، هولمبو، از سال ۱۹۰۶ سردبیری مجله علمی - مردمی ناتورن، به معنی طبیعت را نیز تا زمان کناره گیری از سمت مدریت موزه برگن بر عهده داشت. [ ۳]
در سال ۱۹۰۵ وی برای مطالعهٔ پوشش گیاهی نادر و کم تر شناخته شدهٔ جزیرهٔ قبرس راهی آنجا شد و مدتی را در آن جا به مطالعات گیاهشناسی گذراند. هولمبو، نتایج بدست آمده از این سری مطالعات خود را در چند مقالهٔ بزرگ و کوچک، در چندین نوبت منتشر کرده است. بیشتر این مقالات به موضوع جغرافیای گیاهی می پردازند. تلاش وی، به ویژه، کمک به توضیح چگونگی و چرایی تشکیل پوشش گیاهی در نروژ بوده است. دیگر این مقالات به موضوعاتی نظیر اکولوژیکی، زمینشناسی و علم کواترنری می پردازند. وی همچنین در مورد دیاتومها، گیاهان شرقی و مسائل ارثی نوشت. [ ۴]
هولمبو، یکی از اعضای کمیسیون چراگاه گوزن های نروژی - سوئدی در سال ۱۹۱۳ بود و در فعالیتهای عملی گسترده و در تهیه توصیه ای که اساس کنوانسیون ۵ فوریه ۱۹۱۹ در مورد دسترسی کوچنشینان به چراگاه های گوزن های شمالی را تشکیل می دهد، سهم داشته است. از سال ۱۹۱۰ هولمبو، عضو انجمن علمی کریستینیا بود. وی در طول زندگی خود افتخار دریافت چند نشان رسمی را کسب کرده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفینس هولمبوی پسر پزشکی بنام مایکل هولمبوی بود. وی در سال ۱۸۹۸ شروع به تحصیل در رشتهٔ گیاهشناسی در دانشگاه اسلو کرد و در سال ۱۹۰۲ بخاطر نوشتن رساله ای تحت عنوان، «مابقای گیاهان در گیاخاک مناطق باتلاقی»، مدال رسمی طلای ولیعهد را به دست آورد. در سال ۱۸۹۹ وی موقتاً در سمت دستیار، در باغ گیاهشناسی کریستیانیا استخدام شد. اما دیری نگذشت که او در سال ۱۹۰۲ با حفظ سمت، به استخدام رسمی و دائمی این باغ گیاهشناسی وابسته به دانشگاه اسلو، درآمد. [ ۲]
ینس هولمبو، در سال ۱۹۰۶ بعنوان متصدی بخش گیاهشناسی موزه برگن مشغول به کار شد و در سال ۱۹۱۴، عنوان رسمی پروفسور گیاهشناسی در این موزه به او اعطا شد. ضمن اینکه بین سالهای ۱۹۰۷ تا ۱۹۱۷ مسئولیت مدیریت کل موزهٔ برگن بر عهده وی بود. مسئولیتی که وی بعلت حجم زیاد امور اداری مربوط به برنامه تأسیس دانشگاه برگن، که در عمل مانع اشتغال او به تحقیقات علمی شده بود؛ از آن کناره گرفت. در عین حال، هولمبو، از سال ۱۹۰۶ سردبیری مجله علمی - مردمی ناتورن، به معنی طبیعت را نیز تا زمان کناره گیری از سمت مدریت موزه برگن بر عهده داشت. [ ۳]
در سال ۱۹۰۵ وی برای مطالعهٔ پوشش گیاهی نادر و کم تر شناخته شدهٔ جزیرهٔ قبرس راهی آنجا شد و مدتی را در آن جا به مطالعات گیاهشناسی گذراند. هولمبو، نتایج بدست آمده از این سری مطالعات خود را در چند مقالهٔ بزرگ و کوچک، در چندین نوبت منتشر کرده است. بیشتر این مقالات به موضوع جغرافیای گیاهی می پردازند. تلاش وی، به ویژه، کمک به توضیح چگونگی و چرایی تشکیل پوشش گیاهی در نروژ بوده است. دیگر این مقالات به موضوعاتی نظیر اکولوژیکی، زمینشناسی و علم کواترنری می پردازند. وی همچنین در مورد دیاتومها، گیاهان شرقی و مسائل ارثی نوشت. [ ۴]
هولمبو، یکی از اعضای کمیسیون چراگاه گوزن های نروژی - سوئدی در سال ۱۹۱۳ بود و در فعالیتهای عملی گسترده و در تهیه توصیه ای که اساس کنوانسیون ۵ فوریه ۱۹۱۹ در مورد دسترسی کوچنشینان به چراگاه های گوزن های شمالی را تشکیل می دهد، سهم داشته است. از سال ۱۹۱۰ هولمبو، عضو انجمن علمی کریستینیا بود. وی در طول زندگی خود افتخار دریافت چند نشان رسمی را کسب کرده است.
wiki: ینس هولمبو