یلک

یَلَک
از پوشش های اعراب، از جمله عرب های طرابلس غرب و مصر. این پوشش برای مردان و زنان متفاوت است. یلکِ مردان، جلیقه ای کوتاه، فراخ با آستین هایی بسیار گشاد و بلند بود که قسمت های پایین جلیقه از جلو و عقب به سوی بالا تا می خورد؛ از مدخلی که در بالای لباس تعبیه شده پوشیده می شود. یلک های بزرگان از اطلس قرمز و زردوزی شده بودند. یلکِ زنان، قبای جلوبازی با آستین هایی تنگ و دراز، تقریباً شبیه قفطانِ (خفتان) مردان بود، اما در بدنه و بازوان تنگ تر و آستین ها درازتر از خفتان بود. این جامه، که آن را روی پیراهن می پوشیدند، در جلو از سینه تا کمر یا کمی پایین تر دگمه می خورد و سپس تا پایین جامه باز بود. در قسمت سینه فراخ تر و طوری دوخته می شد که پیراهن زیرین پیدا باشد. گاه آنقدر بلند بود که به اندازۀ ۲۰ تا ۳۰ سانتی متر روی زمین کشیده می شد.