یَقیکیان، گِریگور (ارمنستان ۱۲۵۹ـ تهران ۱۳۲۹ش)
روزنامه نگار، نویسنده و نمایش نامه نویس ارمنی تبار ایرانی. تحصیلات متوسطه و عالی را در ونیز ایتالیا به پایان برد. اولین اعتراض سیاسی او به صورت مقاله ای به زبان ترکی در روزنامۀ میزان (چاپ مصر) انتشار یافت. پس از یک دوره فعالیت سیاسی و آموزشی، در ۱۳۰۷، امتیاز روزنامۀ ایران کبیر را گرفت و در نشریات، به ویژه نشریات چاپ گیلان، مقاله می نوشت. در ۱۲۹۰ش، مدیر مدرسه رشدیه بندرانزلی شد؛ در آن جا با اعضای «نهضت جنگل» حشر و نشر یافت و به سِمت مترجم میرزا کوچک خان انتخاب شد. گرایش های آشکار سیاسی داشت و عضو «حزب هنچکاک» (جرس)، بود که برضد سلطنت سلطان عبدالحمید ثانی مبارزه می کرد. ایران کبیر را در مطبعۀ تجدد رشت چاپ کرد و سلسلۀ کتاب هایی را نیز با عنوان ضمیمۀ ایران کبیر انتشار داد. با توقیف ایران کبیر، در ۱۳۰۹، به تهران رفت و مقالات خود را در روزنامه های ارمنی چاپ بوستون، پاریس، نیویورک و قاهره به چاپ رساند و برای نشر افکار خود، روزنامۀ سعادت بشر را از جواد هوشمند اجاره کرد. در ۱۳۱۳، امتیاز نشریۀ ایران کنونی را گرفت. ایران کنونی شش ماه به فارسی و روسی، مدتی کوتاه به روسی و بالاخره به فارسی منتشر شد. مجموعۀ آثار نمایشی او به کوشش فرامرز طالبی در تهران به چاپ رسیده است (۱۳۸۰). از آثار اوست: رهبر نو یا مزدک؛ سلطنت اشکانیان در ایران؛ شاپور ذوالاکتاف و جنگ های او با ژولین.
روزنامه نگار، نویسنده و نمایش نامه نویس ارمنی تبار ایرانی. تحصیلات متوسطه و عالی را در ونیز ایتالیا به پایان برد. اولین اعتراض سیاسی او به صورت مقاله ای به زبان ترکی در روزنامۀ میزان (چاپ مصر) انتشار یافت. پس از یک دوره فعالیت سیاسی و آموزشی، در ۱۳۰۷، امتیاز روزنامۀ ایران کبیر را گرفت و در نشریات، به ویژه نشریات چاپ گیلان، مقاله می نوشت. در ۱۲۹۰ش، مدیر مدرسه رشدیه بندرانزلی شد؛ در آن جا با اعضای «نهضت جنگل» حشر و نشر یافت و به سِمت مترجم میرزا کوچک خان انتخاب شد. گرایش های آشکار سیاسی داشت و عضو «حزب هنچکاک» (جرس)، بود که برضد سلطنت سلطان عبدالحمید ثانی مبارزه می کرد. ایران کبیر را در مطبعۀ تجدد رشت چاپ کرد و سلسلۀ کتاب هایی را نیز با عنوان ضمیمۀ ایران کبیر انتشار داد. با توقیف ایران کبیر، در ۱۳۰۹، به تهران رفت و مقالات خود را در روزنامه های ارمنی چاپ بوستون، پاریس، نیویورک و قاهره به چاپ رساند و برای نشر افکار خود، روزنامۀ سعادت بشر را از جواد هوشمند اجاره کرد. در ۱۳۱۳، امتیاز نشریۀ ایران کنونی را گرفت. ایران کنونی شش ماه به فارسی و روسی، مدتی کوتاه به روسی و بالاخره به فارسی منتشر شد. مجموعۀ آثار نمایشی او به کوشش فرامرز طالبی در تهران به چاپ رسیده است (۱۳۸۰). از آثار اوست: رهبر نو یا مزدک؛ سلطنت اشکانیان در ایران؛ شاپور ذوالاکتاف و جنگ های او با ژولین.