یقین متزلزل

[ویکی فقه] یقین متزلزل، یقین زایل شده به سبب عروض شکّ ساری می باشد.
یکی از ارکان قاعده یقین ، یقین متزلزل می باشد و آن یقینی است که درباره موضوع و یا حکمی در زمان گذشته به دست آمده و سپس به علت شکی که بعداً ایجاد شده و به آن سرایت کرده، متزلزل می گردد؛ بنابراین، در مورد شک ساری مقابل شک طاری در استصحاب که به گذشته سرایت کرده و یقین سابق را متزلزل می کند، به قاعده یقین عمل می شود نه استصحاب، مانند این که در روز جمعه نسبت به عدالت زید یقین وجود دارد، اما روز شنبه در «عدالت زید در روز جمعه» شک می شود، که سبب متزلزل شدن یقین سابق می گردد.در کتاب « فوائد الاصول » چنین آمده است:«... الشک الحاصل فی الزمان المتأخر عن زمان الیقین یسری و یرجع بطریق القهقری الی زمان الیقین و یوجب تبدل الیقین و انقلابه الی الشک»