یقین سابق

[ویکی فقه] یقین سابق به معنای یقین پیشی گرفته بر شک و از ارکان استصحاب می باشد.
یقین سابق بر وجود حکم یا موضوع، که یکی از ارکان استصحاب است، به یقینی گفته می شود که بر شک پیشی گرفته است چه سبقت زمانی و چه رتبی هم چون یقین به وجود چیزی (موضوع یا حکم) در زمان گذشته که اکنون مورد شک است؛ مانند این که مکلفی بداند وضو گرفته، سپس تردید کند حدثی که موجب بطلان وضو می گردد از او صادر شده یا خیر؛ یقین به وضو را، یقین سابق می گویند.
شمول یقن سابق
یقین سابق در این جا، اعم از یقین وجدانی ( علم ) و یقین تعبدی (مانند ظن معتبر که دلیل قاطعی بر اعتبار آن اقامه شده) است.
دیدگاه اصولییون
بعضی از اصولی ها معتقدند در استصحاب، فقط اجتماع یقین و شک لازم است، چه یقین، پیش از شک باشد چه پس از شک و چه هر دو در یک زمان پدید آیند.