لغت نامه دهخدا
یقه چرکین. [ ی َ ق َ / ق ِ چ ِ ] ( ص مرکب ) ( اصطلاح عامیانه )یخه چرکین. تنگدست. سخت بی بضاعت. بیچاره که از مستمندی ، توانایی شستن لباس خود ندارد. || کنایه از مردم عامی و دهاتی و کارگر. اخلاق این طبقه در حفظ ناموس و شرف و رعایت اخلاق زیردستان از اخلاق ظاهرسازان متمدن سالم تر مانده است. ( از یادداشت مؤلف ). فرهنگ فارسی
۱-(صفت ) ۱- تنگدست بیچاره که از مستمندی توانایی شستن لباس خودندارد. ۲- پست گمنام : من یک کاسب یقه چرکین بارئیس شهرداری وکفیل ثبت اسناد چه مناسبتی با رئیس داشته باشم ? فرهنگ معین
( ~. چِ ) [ تر - فا. ] (ص مر. ) (عا. ) تنگدست ، بیچاره . 