یقطان
لغت نامه دهخدا
یقطان. [ی ُ ] ( اِخ ) پدر عرب یمن. ( از منتهی الارب ). در لغت به معنی کوچک شونده است و آن از نسل سام و رئیس بنی یقطان بود که قبایل عربند. ( قاموس کتاب مقدس ). و رجوع به یقطن بن عامر شود. برخی از مورخان عرب ، قحطان را معرب یقطان مذکور در تورات می دانند. ( تاریخ اسلام ص 22 ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید