یقترف

[ویکی الکتاب] معنی یَقْتَرِفْ: فراهم آورَد- به دست آورَد (ازاقتراف به معنای اکتساب است.جزمش به دلیل شرط شدن برای بعد از خود می باشد )
ریشه کلمه:
قرف (۵ بار)

«اقتراف» در جمله: وَ مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِیْها حُسْناً:«هر کس حسنه ای را کسب کند، ما بر حسن آن می افزاییم» در اصل از «قرف» (بر وزن حرف) به معنای کندن پوست اضافی از درخت یا پوست های اضافی از زخم است که گاه مایه پیراستن و بهبودی می گردد. این کلمه بعداً در اکتساب به کار رفته، اعم از این که اکتساب خوبی باشد یا بدی. ولی به گفته «راغب»، این واژه در بدی ها بیش از خوبی ها به کار می رود (هر چند در آیه مورد بحث در خوبی ها به کار رفته). لذا ضرب المثلی در عرب معروف است که می گویند: أَلْاِعْتِرافُ یُزِیْلُ الاِقْتِرافُ: «اعتراف به گناه، گناه را از بین می برد». جالب این که، در بعضی از تفاسیر از «ابن عباس» و یکی دیگر از مفسران نخستین به نام «سدّی» نقل شده، که منظور از «اقتراف حسنة» در آیه شریفه، مودّت آل محمّد(صلی الله علیه وآله)است.
(بر وزن فلس) راغب گوید: قَرْف و اِقْتِراف در اصل به معنی کندن پوست از درخت و کندن پوست روی زخم است و به طور استعاره بر اکتساب اقتراف گفته‏اند اعم از آنکه کار خوب باشد یا بد. . و تا کسب کنند از معاصی آنچه کسب می‏کنند، این آیه درباره اقتراف گناه است . این آیه در اکتساب حسنه است و مراد از آن به موجب صدر آیه و روایات اهل بیت علیهم السلام می‏باشد.