یفن

لغت نامه دهخدا

یفن. [ ی ُ ] ( ع ص ، اِ ) مردمان پیر. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). سخت پیر. ( یادداشت مؤلف ). ج ِ یَفَن. ( منتهی الارب ). || متفنن یعنی مردمان ذوفنون. ( ناظم الاطباء ). متفنن. ( منتهی الارب ).
یفن. [ ی َ ف َ ] ( ع ص ، اِ ) پیر کلانسال فرتوت. ( ناظم الاطباء ). پیری پیر. ( مهذب الاسماء ). پیر فرتوت. ( غیاث ). || گوساله چهارساله. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

پیر کلانسال فرتوت پیری پیر

پیشنهاد کاربران

بپرس