یَغْمایی، حبیب (۱۲۸۰ـ تهران ۱۳۶۳ش)
یَغْمایی، حبیب
ادب پژوه، شاعر، روزنامه نگار ایرانی. پس از طی تحصیلات مقدماتی در زادگاه خود خورجندق و بیابانک، برای ادامۀ تحصیل به دامغان و از آن جا به مدرسۀ آلیانس در تهران رفت و پس از یک سال وارد دارالمعلمین عالی شد. در ۱۳۰۳ش، با روزنامۀ طوفان به سردبیری فرخی یزدی همکاری کرد. از ۱۳۰۹، ضمن تدریس در مدارس تهران با محمد اسحاق در تألیف تذکرۀ سخنوران ایران در عصر حاضر (چاپ کلکته) همکاری کرد. از ۱۳۱۲، با محمدعلی فروغی، به تصحیح و چاپ کلیات سعدی و منتخب شاهنامه پرداخت که این دو کار حدود ۹ سال ادامه یافت. در ۱۳۲۲، سردبیری نامۀ فرهنگستان و در سال بعد مدیریت مجلۀ آموزش و پرورش را به عهده گرفت. در ۱۳۲۷، ماهنامۀ یغما را تأسیس کرد و آن را بی وقفه به مدت ۳۱ سال انتشار داد. در ۱۳۴۱ـ۱۳۴۲، به تدریس در دانشسرای عالی (دانشگاه تربیت معلم) و مدرسۀ عالی ادبیات و زبان های خارجی اشتغال داشت. در ۱۳۵۵ به دریافت درجۀ دکترای افتخاری در رشتۀ ادبیات و علوم انسانی نایل شد. یادنامه های مجتبی مینوی (نامۀ مینوی)، محیط ادب (محیط طباطبایی) و علی محمد عامری (عامری نامه) را به چاپ رساند. از آثارش: دیوان شعر با نام سرنوشت (تهران، ۱۳۵۱)؛ تصحیح گرشاسب نامۀ اسدی طوسی؛ ترجمۀ تفسیر طبری (۷ جلد) (۱۳۶۷)؛ خاطرات حبیب یغمایی (۱۳۷۲ش)؛ رجال عصر مشروطیت (۱۳۶۳ش).
یَغْمایی، حبیب
ادب پژوه، شاعر، روزنامه نگار ایرانی. پس از طی تحصیلات مقدماتی در زادگاه خود خورجندق و بیابانک، برای ادامۀ تحصیل به دامغان و از آن جا به مدرسۀ آلیانس در تهران رفت و پس از یک سال وارد دارالمعلمین عالی شد. در ۱۳۰۳ش، با روزنامۀ طوفان به سردبیری فرخی یزدی همکاری کرد. از ۱۳۰۹، ضمن تدریس در مدارس تهران با محمد اسحاق در تألیف تذکرۀ سخنوران ایران در عصر حاضر (چاپ کلکته) همکاری کرد. از ۱۳۱۲، با محمدعلی فروغی، به تصحیح و چاپ کلیات سعدی و منتخب شاهنامه پرداخت که این دو کار حدود ۹ سال ادامه یافت. در ۱۳۲۲، سردبیری نامۀ فرهنگستان و در سال بعد مدیریت مجلۀ آموزش و پرورش را به عهده گرفت. در ۱۳۲۷، ماهنامۀ یغما را تأسیس کرد و آن را بی وقفه به مدت ۳۱ سال انتشار داد. در ۱۳۴۱ـ۱۳۴۲، به تدریس در دانشسرای عالی (دانشگاه تربیت معلم) و مدرسۀ عالی ادبیات و زبان های خارجی اشتغال داشت. در ۱۳۵۵ به دریافت درجۀ دکترای افتخاری در رشتۀ ادبیات و علوم انسانی نایل شد. یادنامه های مجتبی مینوی (نامۀ مینوی)، محیط ادب (محیط طباطبایی) و علی محمد عامری (عامری نامه) را به چاپ رساند. از آثارش: دیوان شعر با نام سرنوشت (تهران، ۱۳۵۱)؛ تصحیح گرشاسب نامۀ اسدی طوسی؛ ترجمۀ تفسیر طبری (۷ جلد) (۱۳۶۷)؛ خاطرات حبیب یغمایی (۱۳۷۲ش)؛ رجال عصر مشروطیت (۱۳۶۳ش).
wikijoo: یغمایی،_حبیب_(۱۲۸۰ـ_تهران_۱۳۶۳ش)