یعمری
لغت نامه دهخدا
یعمری. [ ی َ م َ ] ( اِخ ) معدان بن ابی طلحة، که طلحه یعمری نیز نامیده می شود. او اهل حدیث بود و از ابودرداء و ثوبان روایت کرد و سالم بن ابی جعد و اهل شام از او روایت دارند. ( از لباب الانساب ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید