یعقوب مهرنهاد ( زادهٔ ۱۳۵۸ زاهدان، اعدام ۱۴ مرداد ۱۳۸۷ زندان زاهدان ) روزنامه نگار ( خبرنگار و سرپرست روزنامه مردمسالاری در سیستان و بلوچستان ) ، فعال مدنی و دبیر انجمن جوانان صدای عدالت در زاهدان و از اعضای حزب اعتماد ملی و حزب مرز پرگهر بود.
... [مشاهده متن کامل]
مهرنهاد در اردیبهشت ۱۳۸۶ توسط وزارت اطلاعات دستگیر و پس از مدتی بازداشت و محاکمه ای مخدوش ۱۴ مرداد ۱۳۸۷ به طور غیرمنتظره ای در محوطه زندان زاهدان بدار آویخته شد. ( خانواده نامبرده ) برخی فعالان دانشجویی و سیاسی در استان، وی را وجه المصالحه میان وزارت اطلاعات و عبدالمالک ریگی رهبر جندالله دانستند. اعدام وی هیچ واکنش نظامی از سوی جندالله در پی نداشت.
یعقوب مهرنهاد ضمن فعالیت های اجتماعی و فرهنگی، وهنری در یک دوره انتخابات شوراها نیز نام نویسی کرد که رد صلاحیت گردید. که با اعتراضات گسترده هوادارانش همراه بود که وی طی بیانیه ای طرفدارانش را به خویشتن داری دعوت نمود.
یعقوب مهرنهاد با برخی از رهبران اپوزیسیون بلوچ از جمله عبدالقادر از حزب دموکرات بلوچستان و آقای بلیده از جبهه متحد بلوچ در دبی دیدار داشته است. وی در عین تلاش برای دفاع از حقوق اهل سنت و اعتراض به عدم پذیرش آنان و وضعیت وخیم بلوچستان مایل به مطرح کردن خود نبوده است. گفته می شود پس از آگاهی رهبران بلوچ از تماسهایی که وی با سایر رقبایشان داشته است و آنان را دور زده است، وی را لو داده و عبدالمالک ریگی فیلم دیدار خود با یعقوب مهرنهاد را برای وزارت اطلاعات ایران فرستاده است. ( این مورد توسط خانواده نامبرده تکذیب گردیده است ومستدل نبوده است ) برادر وی ابراهیم مهرنهاد نیز برای مدت سه سال زندانی گردید.
اتهام یعقوب مهرنهاد پس از اعدام «محاربه و فساد فی الارض» از طریق راه اندازی تشکل مدنی ووبلاگنویسی اعلام گردید. به گفته خانواده وی و فعالان دانشجویی وی در دادگاه قانونی محاکمه نشده و از داشتن وکیل محروم بوده است. برخی وی را متهم کرده اند که قصد راه اندازی تلویزیون ماهواره ای برای بلوچستان را داشته است. اتهامیکه با توجه به موقعیت منطقه و عدم برخورداری وی از دادگاه عادلانه بعید به نظر می رسد. اعدام وی کاملاً غیرمنتظره بود، با توجه به سوابق فعالیت های وی و رایزنی های صورت گرفته قرار بود که وی به حبس محکوم شود و در آخر لیست اعدامی های سیستان و بلوچستان قرار داش ت. اما بناگاه خبر اعدام او به همراه عبدالناصر طاهری اعلام گردید. اعدام وی مصادف با گروگانگیری ۱۶ نفر از پرسنل و سربازان یک پاسگاه در سراوان توسط گروه جندالله بود. این گروه خواهان آزادی ۲۰۰ تن از دستگیر شدگاه خود بود و پس از مخالفت دولت ایران با آزادی آنان سربازان را کشت. ( تا هنگام اعدام یعقوب مهرنهاد ۶ سرباز و افسر کشته شده بودند ) .
... [مشاهده متن کامل]
مهرنهاد در اردیبهشت ۱۳۸۶ توسط وزارت اطلاعات دستگیر و پس از مدتی بازداشت و محاکمه ای مخدوش ۱۴ مرداد ۱۳۸۷ به طور غیرمنتظره ای در محوطه زندان زاهدان بدار آویخته شد. ( خانواده نامبرده ) برخی فعالان دانشجویی و سیاسی در استان، وی را وجه المصالحه میان وزارت اطلاعات و عبدالمالک ریگی رهبر جندالله دانستند. اعدام وی هیچ واکنش نظامی از سوی جندالله در پی نداشت.
یعقوب مهرنهاد ضمن فعالیت های اجتماعی و فرهنگی، وهنری در یک دوره انتخابات شوراها نیز نام نویسی کرد که رد صلاحیت گردید. که با اعتراضات گسترده هوادارانش همراه بود که وی طی بیانیه ای طرفدارانش را به خویشتن داری دعوت نمود.
یعقوب مهرنهاد با برخی از رهبران اپوزیسیون بلوچ از جمله عبدالقادر از حزب دموکرات بلوچستان و آقای بلیده از جبهه متحد بلوچ در دبی دیدار داشته است. وی در عین تلاش برای دفاع از حقوق اهل سنت و اعتراض به عدم پذیرش آنان و وضعیت وخیم بلوچستان مایل به مطرح کردن خود نبوده است. گفته می شود پس از آگاهی رهبران بلوچ از تماسهایی که وی با سایر رقبایشان داشته است و آنان را دور زده است، وی را لو داده و عبدالمالک ریگی فیلم دیدار خود با یعقوب مهرنهاد را برای وزارت اطلاعات ایران فرستاده است. ( این مورد توسط خانواده نامبرده تکذیب گردیده است ومستدل نبوده است ) برادر وی ابراهیم مهرنهاد نیز برای مدت سه سال زندانی گردید.
اتهام یعقوب مهرنهاد پس از اعدام «محاربه و فساد فی الارض» از طریق راه اندازی تشکل مدنی ووبلاگنویسی اعلام گردید. به گفته خانواده وی و فعالان دانشجویی وی در دادگاه قانونی محاکمه نشده و از داشتن وکیل محروم بوده است. برخی وی را متهم کرده اند که قصد راه اندازی تلویزیون ماهواره ای برای بلوچستان را داشته است. اتهامیکه با توجه به موقعیت منطقه و عدم برخورداری وی از دادگاه عادلانه بعید به نظر می رسد. اعدام وی کاملاً غیرمنتظره بود، با توجه به سوابق فعالیت های وی و رایزنی های صورت گرفته قرار بود که وی به حبس محکوم شود و در آخر لیست اعدامی های سیستان و بلوچستان قرار داش ت. اما بناگاه خبر اعدام او به همراه عبدالناصر طاهری اعلام گردید. اعدام وی مصادف با گروگانگیری ۱۶ نفر از پرسنل و سربازان یک پاسگاه در سراوان توسط گروه جندالله بود. این گروه خواهان آزادی ۲۰۰ تن از دستگیر شدگاه خود بود و پس از مخالفت دولت ایران با آزادی آنان سربازان را کشت. ( تا هنگام اعدام یعقوب مهرنهاد ۶ سرباز و افسر کشته شده بودند ) .
