یعقوب علیاری ( زاده ۱۳۱۸ ارومیه - درگذشته ۱۳۸۵ تهران ) نظامی ایرانی، از فرماندهان جنگ ایران و عراق و بنیانگذار لشکر ۵۸ تکاور بود. او در جنگ ایران و عراق فرماندهی لشکر ۵۸ تکاور را برعهده داشت و صدام حسین در زمان جنگ برای سر او جایزه تعیین کرده بود.
... [مشاهده متن کامل]
وی پس از جنگ، به پاس «فداکاری ها و خدمات ارزنده» در جنگ، دو بار نشان فتح دریافت نمود. علیاری که دارای ترکش ها و آسیب های زیادی از جنگ بود و بارها عمل جراحی شده بود، جانباز ۷۰٪ بود و بر اثر مصدومیت جنگ افزار شیمیایی در سال ۱۳۸۵ درگذشت.
یعقوب علیاری در مهر ماه سال ۱۳۱۸ خورشیدی در یک خانواده مذهبی در محله هفت آسیاب ارومیه زاده شد. دوران تحصیل ابتدائی را در دبستان نوید فتح و دوره متوسطه را در دبیرستان ابن سینا گذراند. دو سال آخر دبیرستان را در مدرسه نظام یا دبیرستان نظام که آموزش مقدماتی نظامی بود گذراند. در سال ۱۳۳۸ وارد دانشکده افسری شد و در سال ۱۳۴۱ با رسته پیاده به دوره مقدماتی اعزام شد.
پس از یک سال با نمره ممتاز فارغ التحصیل و به یگان چترباز، که بعدها تیپ ۲۳ نیرو مخصوص نامیده شد، رفت. دوره های چتربازی، نیروی ویژه، تیز یلان، رنجر و نیروهای مخصوص، اسکی و جنگ در کوهستان، آموزش زبان انگلیسی را در ایران، آمریکا و فرانسه طی کرد. تا قبل از انقلاب اسلامی فرماندهی تیم عملیاتی نیروی ویژه، فرماندهی تیم ب عملیاتی نیروی ویژه، افسر رکن سوم گردان ۱۳۷ تیپ ۲۳ نوهد وگردان ۱۳۷ نیرو مخصوص را به عهده داشت.
دوره عالی پیاه نظام را در سال ۱۳۵۱ با نمره ممتاز به پایان برد و مجدداً به تیپ ۲۳ نوهد منتقل گردید. در سال ۱۳۵۳ خورشیدی با نیروهای پاسدار صلح سازمان ملل متحد به مدت ۶ ماه به کشور ویتنام اعزام گردید. در چندین دوره نماینده ارتش ایران درطرح ریزی های نظامی در کشور آلمان و کشور عمان شرکت نمود. از افتخارات خدمتی اش اینکه دوسال متوالی و پی در پی در درجه سرگردی به نمایندگی ارتش ایران در جلسات کشورهای ناتو شرکت نمود. زبان انگلیسی را خیلی روان صحبت می کرد. دوره فرماندهی و ستاد را در کشور پاکستان در دانشگاه فرماندهی و ستاد کویته به پایان برد.
در سال ۱۳۵۸ در راستای اجرای فرمان ابلاغی، تأسیس، سازمان دهی، آموزش و فرماندهی تیپ ۵۸ تکاور ذوالفقار را به عهده گرفت و پس از آموزش با همان تیپ تکاور به جبهه اعزام شد. در ابتدای جنگ لشکر ۵۸ را در عملیات های چغالوند، بازی دراز ۱ و ۲، شیاکوه و میمک را فرماندهی کرد. به علت ماموریت های موفق تیپ در عملیاتهای مختلف پس از آن سازمان و وضعیت تیپ ۵۸ به لشکر ۵۸ ارتقا داده شد. او چندین بار تحت عمل جراحی قرار گرفته و هفت ماه در بیمارستان بستری شده بود ولی بازهم دست از شرکت در جنگ برنداشت. صدام حسین سال ۱۳۶۱ برای سر علیاری جایزه تعیین کرده بود.
... [مشاهده متن کامل]
وی پس از جنگ، به پاس «فداکاری ها و خدمات ارزنده» در جنگ، دو بار نشان فتح دریافت نمود. علیاری که دارای ترکش ها و آسیب های زیادی از جنگ بود و بارها عمل جراحی شده بود، جانباز ۷۰٪ بود و بر اثر مصدومیت جنگ افزار شیمیایی در سال ۱۳۸۵ درگذشت.
یعقوب علیاری در مهر ماه سال ۱۳۱۸ خورشیدی در یک خانواده مذهبی در محله هفت آسیاب ارومیه زاده شد. دوران تحصیل ابتدائی را در دبستان نوید فتح و دوره متوسطه را در دبیرستان ابن سینا گذراند. دو سال آخر دبیرستان را در مدرسه نظام یا دبیرستان نظام که آموزش مقدماتی نظامی بود گذراند. در سال ۱۳۳۸ وارد دانشکده افسری شد و در سال ۱۳۴۱ با رسته پیاده به دوره مقدماتی اعزام شد.
پس از یک سال با نمره ممتاز فارغ التحصیل و به یگان چترباز، که بعدها تیپ ۲۳ نیرو مخصوص نامیده شد، رفت. دوره های چتربازی، نیروی ویژه، تیز یلان، رنجر و نیروهای مخصوص، اسکی و جنگ در کوهستان، آموزش زبان انگلیسی را در ایران، آمریکا و فرانسه طی کرد. تا قبل از انقلاب اسلامی فرماندهی تیم عملیاتی نیروی ویژه، فرماندهی تیم ب عملیاتی نیروی ویژه، افسر رکن سوم گردان ۱۳۷ تیپ ۲۳ نوهد وگردان ۱۳۷ نیرو مخصوص را به عهده داشت.
دوره عالی پیاه نظام را در سال ۱۳۵۱ با نمره ممتاز به پایان برد و مجدداً به تیپ ۲۳ نوهد منتقل گردید. در سال ۱۳۵۳ خورشیدی با نیروهای پاسدار صلح سازمان ملل متحد به مدت ۶ ماه به کشور ویتنام اعزام گردید. در چندین دوره نماینده ارتش ایران درطرح ریزی های نظامی در کشور آلمان و کشور عمان شرکت نمود. از افتخارات خدمتی اش اینکه دوسال متوالی و پی در پی در درجه سرگردی به نمایندگی ارتش ایران در جلسات کشورهای ناتو شرکت نمود. زبان انگلیسی را خیلی روان صحبت می کرد. دوره فرماندهی و ستاد را در کشور پاکستان در دانشگاه فرماندهی و ستاد کویته به پایان برد.
در سال ۱۳۵۸ در راستای اجرای فرمان ابلاغی، تأسیس، سازمان دهی، آموزش و فرماندهی تیپ ۵۸ تکاور ذوالفقار را به عهده گرفت و پس از آموزش با همان تیپ تکاور به جبهه اعزام شد. در ابتدای جنگ لشکر ۵۸ را در عملیات های چغالوند، بازی دراز ۱ و ۲، شیاکوه و میمک را فرماندهی کرد. به علت ماموریت های موفق تیپ در عملیاتهای مختلف پس از آن سازمان و وضعیت تیپ ۵۸ به لشکر ۵۸ ارتقا داده شد. او چندین بار تحت عمل جراحی قرار گرفته و هفت ماه در بیمارستان بستری شده بود ولی بازهم دست از شرکت در جنگ برنداشت. صدام حسین سال ۱۳۶۱ برای سر علیاری جایزه تعیین کرده بود.
