[ویکی الکتاب] معنی یَسُومُونَکُمْ: به شما عذاب را می چشانند (از"سوم" است و "سوم" به معنای رفتن به طلب چیزی است . در این صورت ، این کلمه هم رفتن را میرساند و هم طلب کردن را . ولی در عبارات "یَسُومُهُمْ سُوءَ ﭐلْعَذَابِ"و "یَسُومُونَکُمْ سُوءَ ﭐلْعَذَابِ "به معنای چشاندن عذاب است)
معنی یَسُومُهُمْ: به آنان عذاب را می چشاند (از"سوم" است و "سوم" به معنای رفتن به طلب چیزی است . در این صورت ، این کلمه هم رفتن را میرساند و هم طلب کردن را . ولی در عبارات "یَسُومُهُمْ سُوءَ ﭐلْعَذَابِ"و "یَسُومُونَکُمْ سُوءَ ﭐلْعَذَابِ "به معنای چشاندن عذاب است)
ریشه کلمه:
سوم (۱۵ بار)
کم (۲۲۹۱ بار)
«یَسُومُون» فعل مضارع از مادّه «سوم» است که در اصل ـ چنان که «راغب» در «مفردات» می گوید ـ به معنای دنبال چیزی رفتن می باشد و از آنجا که فعل مضارع معمولاً معنای دوام و استمرار را می بخشد، و از «قاموس» نیز استفاده می شود در می یابیم که بنی اسرائیل به طور مداوم تحت شکنجه فرعونیان بوده اند.
«یَسُومُونَکُم» از مادّه «سَوْم» (بر وزن صَوم) در اصل به معنای دنبال چیزی رفتن و جستجوی آن نمودن است و به معنای تحمیل نمودن کاری بر دیگری نیز آمده است.
تحمیل. چریدن. لازم و متعدی هر دو آمده است در اقرب هست: «سام فلاناً الامر: کلفة ایّاه» ایضاً «سام الماشیة:رعت» معنی . آن است که عذاب بد را به شما تحمیل و وارد میکردند برای شما است از آن نوشیدنی و از آن است درخت و در آن میچرانید. معانی دیگری که در لغت آمده در قرآن به کار نرفته مگر آنچه در ذیل خواهد آمد. سیما:علامت و هیئت . آنها را با علامتشان میشناسی سائمه: شتریکه میچرد و در آغل علف نمیخورد. مسّوم (به صیغه مفعول) ممکن است از سیما باشد یعنی نشاندار و شاید از تسویم باشد یعنی فرستاده شده مثل ولی ظاهراً نشاندار مراد است که آن موجب تخصّص و مالکیّت است یعنی اسبان داغ نهاده و نشاندار. و در آیه نیز به قرینه «عِنْدَ رَبِّکَ» نشاندار منظور است سنگهای نشانداری که گناهکاران دارند و مخصوص آنها اند. * . عاصم و ابن کثیر و ابو عمر و مسّومین را به صیغه فاعل و دیگران به صیغه مفعول خواندهاند. اگر به صیغه مفعول باشد به معنی نشاندار یا فرستاده است و چنانکه به صیغه فاعل باشد به معنی علامت گذارنده است که ملائکه در جنگ بدر علامت داشتند. در مجمع از ابو عیسی نقل کرده مختار با کسر خواندن است که اخبار بسیار دلالت دارند بر اینکه ملائکه در بدر اسبان خویش را علامت گذاری کرده بودند حضرت فرمود: سوّما فان الملائکة قد سوّمت». نا گفته نماند ما قبل آیه فوق چنین است وَلَقَد نَصَرَ کُمُ اللّهُ بِبَدْرٍ وَ اَنْتُم اَذِّلَّةٌ... اِذْتَقُولُ لِلْمُؤمِنینِ اَلنْ یَکفیکُمْ اَنْ یُمَدِّکُمْ رَبَّکُم بِثَلاثَةِ آلآفٍ مِنَ الْمَلائِکَةِ مُنْزِلینَ. بَلی اِنْ تَصبِرُوا وَ تَتَّقُوا وَ یَأتُوکُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هذا یُمْدِدْکُمْ رَبُّکُمْ بَخَمْسِهِ آلافٍ...» آمدن پنج هزار ملک مشروط است به صبر و تقوی و آمدن مشرکین. ولی روشن نیست که هر سه شرط واقع شد و ملائکه آمدند ولی در روایات هست که آمدند و علامت هم داشتند در تفسیر عیلشی از حضرت باقر علیه السلام نقل شده: روز بدر ملائکه عمامههای سفید داشتند که یک سر آنها باز و رها بود. در تفسیر برهان نیز چند روایت در این زمینه آمده است در مجمع از علی علیه السلام منقول است. ملائکه عمامههای سفید داشتند و گوشه آنها را میان دو کتف خویش انداخته بودند و رجوع شود به «ملک».
معنی یَسُومُهُمْ: به آنان عذاب را می چشاند (از"سوم" است و "سوم" به معنای رفتن به طلب چیزی است . در این صورت ، این کلمه هم رفتن را میرساند و هم طلب کردن را . ولی در عبارات "یَسُومُهُمْ سُوءَ ﭐلْعَذَابِ"و "یَسُومُونَکُمْ سُوءَ ﭐلْعَذَابِ "به معنای چشاندن عذاب است)
ریشه کلمه:
سوم (۱۵ بار)
کم (۲۲۹۱ بار)
«یَسُومُون» فعل مضارع از مادّه «سوم» است که در اصل ـ چنان که «راغب» در «مفردات» می گوید ـ به معنای دنبال چیزی رفتن می باشد و از آنجا که فعل مضارع معمولاً معنای دوام و استمرار را می بخشد، و از «قاموس» نیز استفاده می شود در می یابیم که بنی اسرائیل به طور مداوم تحت شکنجه فرعونیان بوده اند.
«یَسُومُونَکُم» از مادّه «سَوْم» (بر وزن صَوم) در اصل به معنای دنبال چیزی رفتن و جستجوی آن نمودن است و به معنای تحمیل نمودن کاری بر دیگری نیز آمده است.
تحمیل. چریدن. لازم و متعدی هر دو آمده است در اقرب هست: «سام فلاناً الامر: کلفة ایّاه» ایضاً «سام الماشیة:رعت» معنی . آن است که عذاب بد را به شما تحمیل و وارد میکردند برای شما است از آن نوشیدنی و از آن است درخت و در آن میچرانید. معانی دیگری که در لغت آمده در قرآن به کار نرفته مگر آنچه در ذیل خواهد آمد. سیما:علامت و هیئت . آنها را با علامتشان میشناسی سائمه: شتریکه میچرد و در آغل علف نمیخورد. مسّوم (به صیغه مفعول) ممکن است از سیما باشد یعنی نشاندار و شاید از تسویم باشد یعنی فرستاده شده مثل ولی ظاهراً نشاندار مراد است که آن موجب تخصّص و مالکیّت است یعنی اسبان داغ نهاده و نشاندار. و در آیه نیز به قرینه «عِنْدَ رَبِّکَ» نشاندار منظور است سنگهای نشانداری که گناهکاران دارند و مخصوص آنها اند. * . عاصم و ابن کثیر و ابو عمر و مسّومین را به صیغه فاعل و دیگران به صیغه مفعول خواندهاند. اگر به صیغه مفعول باشد به معنی نشاندار یا فرستاده است و چنانکه به صیغه فاعل باشد به معنی علامت گذارنده است که ملائکه در جنگ بدر علامت داشتند. در مجمع از ابو عیسی نقل کرده مختار با کسر خواندن است که اخبار بسیار دلالت دارند بر اینکه ملائکه در بدر اسبان خویش را علامت گذاری کرده بودند حضرت فرمود: سوّما فان الملائکة قد سوّمت». نا گفته نماند ما قبل آیه فوق چنین است وَلَقَد نَصَرَ کُمُ اللّهُ بِبَدْرٍ وَ اَنْتُم اَذِّلَّةٌ... اِذْتَقُولُ لِلْمُؤمِنینِ اَلنْ یَکفیکُمْ اَنْ یُمَدِّکُمْ رَبَّکُم بِثَلاثَةِ آلآفٍ مِنَ الْمَلائِکَةِ مُنْزِلینَ. بَلی اِنْ تَصبِرُوا وَ تَتَّقُوا وَ یَأتُوکُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هذا یُمْدِدْکُمْ رَبُّکُمْ بَخَمْسِهِ آلافٍ...» آمدن پنج هزار ملک مشروط است به صبر و تقوی و آمدن مشرکین. ولی روشن نیست که هر سه شرط واقع شد و ملائکه آمدند ولی در روایات هست که آمدند و علامت هم داشتند در تفسیر عیلشی از حضرت باقر علیه السلام نقل شده: روز بدر ملائکه عمامههای سفید داشتند که یک سر آنها باز و رها بود. در تفسیر برهان نیز چند روایت در این زمینه آمده است در مجمع از علی علیه السلام منقول است. ملائکه عمامههای سفید داشتند و گوشه آنها را میان دو کتف خویش انداخته بودند و رجوع شود به «ملک».
wikialkb: یَسُومُونَکُم