یستعور

لغت نامه دهخدا

یستعور. [ ی َ ت َ ] ( ع ص ) باطل و هیچ کاره از هر چیزی. || ( اِ ) گلیمی که بر سرین شتر اندازند. || نام درختی که مسواک آن بغایت نیکو می باشد. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).

یستعور. [ ی َ ت َ ] ( اِخ ) نام موضعی است. ( منتهی الارب ). جایی است قبل از حرّة در مدینه و گویند عضاه الیستعور کوهی است که هرکه بدانجا رود برنگردد. ( از معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

باطل و هیچ کاره از هر چیزی گلیمی که سرین شتر اندازند

پیشنهاد کاربران

بپرس