یزدی، سید محمدکاظم (یزد ۱۲۴۷ـ نجف ۱۳۳۷ق)
یزدی، سید محمدکاظم
مرجع تقلید ایرانی. مقدمات و سطح را در مدرسۀ دومنار یزد به پایان برد. مدتی در مشهد به خواندن هیئت و ریاضیات پرداخت. سپس در اصفهان نزد شیخ محمدباقر نجفی، سید محمدباقر خوانساری و میرزا محمدهاشم چارسوقی و در نجف نزد کسانی چون میرزا محمدحسن شیرازی، شیخ راضی، شیخ مهدی جعفری و شیخ مهدی آل کاشف الغطا درس خواند. پس از هجرت میرزای شیرازی به سامرا، حوزۀ درسی خود را رونق بخشید و رفته رفته از دیگر مدرسان پیشی گرفت. محمود مرعشی تبریزی، شیخ احمد و شیخ محمدحسین کاشف الغطا، سید محمد فیروزآبادی، شیخ محمد حرزالدین نجفی، عبدالحی یزدی، سید ابراهیم اصطهباناتی شیرازی، سیدابوالحسن اشکوری و میرزا ابوالحسن مشکینی اردبیلی از شاگردان او بودند. از آثارش: حاشیه بر المکاسب و مناسک الحج شیخ انصاری؛ رسالة فی التعادل و التراجیح؛ الصحیفة الکاظمیه (دعا)؛ منجزات المریض و رساله فی اجتماع الامر و النهی؛ حاشیه بر المتاجر (رسالۀ وحید بهبهانی). مهم ترین اثر او رسالۀ عملیۀ فتوایی با نام العروةالوثقی است که پس از تحریر، بسیار بدان توجه شد و معمولاً فقیهان متأخر از او، توان فقاهت خود را با حاشیه یا تعلیقۀ استدلالی بر آن نشان می دهند. در کتاب های بسیاری، فتاوای فقهی او گردآوری شده است. از آن هاست: قوت لایموت؛ مجمع المسائل؛ مسلک الهدایة؛ ذخیرة الصالحین؛ الفتاوی المتفرقه؛ منهاج الصلاح و معراج (به زبان کشمیری)، منتخب الرسائل و تقلید و طهارت. وی از معترضان و منتقدان نهضت مشروطیت بود.
یزدی، سید محمدکاظم
مرجع تقلید ایرانی. مقدمات و سطح را در مدرسۀ دومنار یزد به پایان برد. مدتی در مشهد به خواندن هیئت و ریاضیات پرداخت. سپس در اصفهان نزد شیخ محمدباقر نجفی، سید محمدباقر خوانساری و میرزا محمدهاشم چارسوقی و در نجف نزد کسانی چون میرزا محمدحسن شیرازی، شیخ راضی، شیخ مهدی جعفری و شیخ مهدی آل کاشف الغطا درس خواند. پس از هجرت میرزای شیرازی به سامرا، حوزۀ درسی خود را رونق بخشید و رفته رفته از دیگر مدرسان پیشی گرفت. محمود مرعشی تبریزی، شیخ احمد و شیخ محمدحسین کاشف الغطا، سید محمد فیروزآبادی، شیخ محمد حرزالدین نجفی، عبدالحی یزدی، سید ابراهیم اصطهباناتی شیرازی، سیدابوالحسن اشکوری و میرزا ابوالحسن مشکینی اردبیلی از شاگردان او بودند. از آثارش: حاشیه بر المکاسب و مناسک الحج شیخ انصاری؛ رسالة فی التعادل و التراجیح؛ الصحیفة الکاظمیه (دعا)؛ منجزات المریض و رساله فی اجتماع الامر و النهی؛ حاشیه بر المتاجر (رسالۀ وحید بهبهانی). مهم ترین اثر او رسالۀ عملیۀ فتوایی با نام العروةالوثقی است که پس از تحریر، بسیار بدان توجه شد و معمولاً فقیهان متأخر از او، توان فقاهت خود را با حاشیه یا تعلیقۀ استدلالی بر آن نشان می دهند. در کتاب های بسیاری، فتاوای فقهی او گردآوری شده است. از آن هاست: قوت لایموت؛ مجمع المسائل؛ مسلک الهدایة؛ ذخیرة الصالحین؛ الفتاوی المتفرقه؛ منهاج الصلاح و معراج (به زبان کشمیری)، منتخب الرسائل و تقلید و طهارت. وی از معترضان و منتقدان نهضت مشروطیت بود.