یزت

لغت نامه دهخدا

یزت. [ ی َ زَ] ( فارسی باستان ، اِ ) صورت قدیم ایزد در دوره ساسانی و مذهب زرتشت که به رب النوعهای آفتاب و ماه و آتش و آب و باد اطلاق می شده است. ( از ایران باستان ج 2 ص 1528 و 993 و ج 3 ص 2529 ). رجوع به ایزد و یزدان شود.

فرهنگ فارسی

صورت قدیم ایزد در دوره ساسانی و مذهب زرتشت که به رب النوعهای آفتاب و ماه و آتش و آب و باد اطلاق می شده است

پیشنهاد کاربران

بپرس