یروانت اودیان ( ارمنی: Error: {{Lang}}: متن دارای نشانه گذاری ایتالیک است ( راهنما ) ) ( زاده ۱۹ سپتامبر ۱۸۶۹ در کنستانتینوپل - درگذشته ۱۹۲۶ در مصر ) وی به همراه هم عصر خویش هاکوپ بارونیان یکی از تأثیرگذارترین طنزپردازان ارمنی برشمرده می رود.
نوشته های اودیان که شامل رمان ها و داستان های کوتاه می شوند اغلب به صورت طنزآمیز به رذیلت انسانی اشاره می نمایند. وی توانایی منحصر بفردی برای داشت.
از سال ۱۸۸۲ شروع به تحصیل در کالج بربریان نمود. با چاپ آثار وی در سال ۱۸۸۷، از سوی «آرپیار آرپیاریان» دعوت به همکاری به عنوان معاون سردبیر در روزنامه «میهن» ( Հայրենիք ) می شود.
در اوت ۱۸۹۶ در جریان کشتار حمیدیه به طور مخفیانه کنستانتینوپول را ترک می کند و پس از انقلاب ترک های جوان در سال ۱۹۰۸، اودیان به آنجا بازمی گردد.
در سال ۱۹۱۵ در جریان نسل کشی ارمنی ها، یروانت اودیان از استانبول به صحرای سوریه تبعید شد. با توجه به آشنایی که به زبان های فرانسه و ترکی داشت اودیان در دیرالزور به عنوان مترجم برای یک افسر آلمانی، توانست از قربانی شدن رهایی یابد.
در سال ۱۹۱۸، پس از پایان جنگ جهانی اول، مسئولیت خویش را جمع آوری یتیمان از صحراهای سوریه و اسکان آن ها در یتیم خانه دانست. تنها منبع درآمدی وی از طریق نوشته هایش بود. در سال ۱۹۲۲ وی کنستانتینوپل را ترک نمود و در بخارست و نقاط مختلف خاورمیانه زندگی کرد
اودیان سال های پایانی عمر خویش را در قاهره مصر سپری نمود و در همان جا به خاک سپرده شد.
• Accursed Years. My Exile and Return from Der Zor, 1914 - 1919, Garod Books, لندن ۲۰۰۹
• رفیق پانجونی[ ۱] ( Ընկեր Փանջունի ) , کنستانتینوپل، از ۱۹۱۴ در ( چندین کتاب )
• ( also a Turkish edition published با عنوان 'Yoldaş Pançuni' by Aras Pub. in 2008 ) ISBN 978 - 975 - 7265 - 32 - 0
• دوازده سال بیرون از استانبول. ۱۹۰۸–۱۸۹۶[ ۲] ( Տասներկու Տարի Պոլսէն Դուրս. ۱۸۹۶–۱۹۰۸ ) , کنستانتینوپل ۱۹۲۲ ( خاطرات )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنوشته های اودیان که شامل رمان ها و داستان های کوتاه می شوند اغلب به صورت طنزآمیز به رذیلت انسانی اشاره می نمایند. وی توانایی منحصر بفردی برای داشت.
از سال ۱۸۸۲ شروع به تحصیل در کالج بربریان نمود. با چاپ آثار وی در سال ۱۸۸۷، از سوی «آرپیار آرپیاریان» دعوت به همکاری به عنوان معاون سردبیر در روزنامه «میهن» ( Հայրենիք ) می شود.
در اوت ۱۸۹۶ در جریان کشتار حمیدیه به طور مخفیانه کنستانتینوپول را ترک می کند و پس از انقلاب ترک های جوان در سال ۱۹۰۸، اودیان به آنجا بازمی گردد.
در سال ۱۹۱۵ در جریان نسل کشی ارمنی ها، یروانت اودیان از استانبول به صحرای سوریه تبعید شد. با توجه به آشنایی که به زبان های فرانسه و ترکی داشت اودیان در دیرالزور به عنوان مترجم برای یک افسر آلمانی، توانست از قربانی شدن رهایی یابد.
در سال ۱۹۱۸، پس از پایان جنگ جهانی اول، مسئولیت خویش را جمع آوری یتیمان از صحراهای سوریه و اسکان آن ها در یتیم خانه دانست. تنها منبع درآمدی وی از طریق نوشته هایش بود. در سال ۱۹۲۲ وی کنستانتینوپل را ترک نمود و در بخارست و نقاط مختلف خاورمیانه زندگی کرد
اودیان سال های پایانی عمر خویش را در قاهره مصر سپری نمود و در همان جا به خاک سپرده شد.
• Accursed Years. My Exile and Return from Der Zor, 1914 - 1919, Garod Books, لندن ۲۰۰۹
• رفیق پانجونی[ ۱] ( Ընկեր Փանջունի ) , کنستانتینوپل، از ۱۹۱۴ در ( چندین کتاب )
• ( also a Turkish edition published با عنوان 'Yoldaş Pançuni' by Aras Pub. in 2008 ) ISBN 978 - 975 - 7265 - 32 - 0
• دوازده سال بیرون از استانبول. ۱۹۰۸–۱۸۹۶[ ۲] ( Տասներկու Տարի Պոլսէն Դուրս. ۱۸۹۶–۱۹۰۸ ) , کنستانتینوپل ۱۹۲۲ ( خاطرات )
wiki: یروانت اودیان