یرقه

/yorqe/

لغت نامه دهخدا

یرقه. [ ی ُ ق َ ] ( ترکی ، اِ ) یرغه. یرقا. یرغا. نوعی از رفتار اسب و دیگر ستور.
- امثال :
خر خالی یرقه می رود. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به یرغه شود.

فرهنگ فارسی

(اسم )اسب راه رو.

واژه نامه بختیاریکا

( یُرقِه ) یورتمه؛ گونه ای حرکت چهارپا که کند تر از ترات است

مترادف ها

amble (اسم)
یورغه، یرقه

پیشنهاد کاربران

بپرس