یخطف

[ویکی الکتاب] معنی یَخْطَفُ: برباید (خطف به معنای قاپیدن چیزی به سرعت ، و دزدیدن آن است)
ریشه کلمه:
خطف (۷ بار)

ربودن. راغب می‏گوید: خطف و اختطاف به سرعت اخذ کردن است. در اقرب آمده «خطفه خطفاً:استلبه بسرعة». نزدیک است برق چشمهایشان را برباید. چون برق زدن به سرعت انجام می‏گیرد لذا «یخطف» آمده است گوئی برق، چشم را می‏رباید. گفتند: اگر از هدایت پیروی بکنیم از شهر خویش ربوده می‏شویم دیگران با قتل و غارت و اسارت ما را از بین می‏برند. * عادت عرب قتل و غارت و دزدی بود ولی اهل مکّه به احترام کعبه از این گرفتاریها در امان بودند. غارتگران اطراف حرم را غارت می‏کردند ولی به حرم جسارت روا نداشتند، آیه شریفه در مقام تذکّر این موهبت می‏گوید: آیا ندانستند که ما حرم را محلّ امن قرار دادیم و مردم از اطراف اهل مکّه بوسیله غارتگران ربوده می‏شوند با این حال آیا اینها به باطل و بتان ایمان آورده و به نعمت آورده و به نعمت خدا کفر می‏ورزند؟!. * «خطفة» مصدر است به معنی ربودن یعنی مگر آن کس که برباید ربودن معهود پس شهاب نافذی از پی او شود. بیضاوی می‏گوید: چون مراد از خطفه استراق سمع از ملائکه است لذا با الف و لام آمده است. چ‏ بهتر است بگوئیم تاء «خطفة» برای قلّت و الف و لام آن برای عهد است یعنی بر باید وختصر از ملاء اعلی را...