یخدون

لغت نامه دهخدا

یخدون. [ ی َ ] ( اِ مرکب ) صندوق. ( آنندراج ). صورت عامیانه یخدان. رجوع به یخدان شود.

فرهنگ فارسی

صندوق صورتی از یخدان

پیشنهاد کاربران

در گویش شوشتری قدیم به معنی صندوق چوبی یا فلزی نسبتاً بزرگی بوده که برای نگهداری البسه یا اشیای قیمتی از آن استفاده می کردند، معادل کمد و گاو صندوق امروزی. اما نسل جدید شوشتری، معمولاً این واژه را به معنی فلاسکی که برای نگهداری یخ بکار می رود، می دانند ( همسان یخدان ) .
یخ دون ( لوازم آشپزخانه )

بپرس