یحیی سیفی

یَحیی سِیفی (قزوین ۸۸۵ـ اصفهان ۹۶۲ق)
مشهور به یحیی معصوم، دانشمند، تاریخ نگار و شاعر ایرانی. از سادات سیفی قزوین و از پیشوایان اهل تسنن بود. از علوم عقلی و نقلی بهره مند بود و در نگارش تاریخ مهارت داشت. میریحیی حافظه ای قوی داشت. ابتدا در خدمت شاه طهماسب اول صفوی محترم و معتبر بود، اما به سبب پافشاری بر مذهب خویش از چشم شاه طهماسب افتاد و اموالش مصادره و در اصفهان زندانی شد. یک سال و نیم بعد در همان زندان درگذشت. از آثارش: لبّ التواریخ (۱۳۱۴ش)؛ مختصرالتواریخ در تکمیل لبّ التواریخ.