یحیی بن سلیم مازنی

[ویکی فقه] یحیی بن سلیم مازِنی مرد مبارزه و کارزار و از یاران امام حسین (علیه السلام) بودند. و در کربلا به شهادت رسید.
مازنی منسوب است به مازِن که نام قبیله ای است از تمیم، و مازن به معنی تخم مورچه است.
شهادت یحیی بن سلیم
در روز عاشورا بعد از نماز ظهر عاشورا و بعد از شهادت عبدالرحمن بن عبدالله یزنی و به قولی پس از سوید بن عمرو به میدان رفت و آیه شریفه ذیل را تلاوت کرد: «انّ... مَحْیایَ و مَماتی لِلّهِ ربِّ العالمین.» در حقیقت... زندگی و مرگ من برای خدا، پروردگار جهانیان است. یحیی که پیوسته به میمنه و میسره سپاه حمله می کرد، گروهی از دشمن را به هلاکت رساند. و سرانجام خود به فیض شهادت نایل گشت. برخی از معاصرین، (ابن اعثم و ابن شهرآشوب) مبارزه و زمان شهادت او را بعد از مسلم بن عوسجه و عبدالرحمن بن عبدالله یزنی و قبل از ظهر و در حمله نخست ذکر کرده اند.
رجز یحیی بن سلیم
او در حال مبارزه چنین رجز می خواند:لَأَضْرِبَنَّ القَوْمَ ضَرْباً فَیْصَلًا • ضَرْباً شدیداً فی العدا مُعْجِلًالا عاجزاً فیها و لا مُوَلْولًا • وَ لا اخافُ الیَوْمَ مَوتَ مُقْبِلًا دشمنان را با شتاب و با ضربه سخت و فیصله دهنده می زنم. نه از مرگی که به ناچار خواهد آمد می ترسم و نه عجز و بی تابی نشان می دهم.