یحیی افندی

لغت نامه دهخدا

یحیی افندی. [ ی َح ْ یا اَ ف َ ] ( اِخ ) ابن زکریابن بیرام ، شیخ الاسلام و مفتی در ارومیه در روزگار خود و ترک نژادی معرب بود. در استانبول به سال 999 هَ.ق. به دنیا آمد و در آنجا بزرگ شد و به حکومت مصر وبروسة و ادرنه و استانبول رسید و به سال 1053 هَ. ق. در روم ایلی درگذشت. به عربی شعر میسرود. ( از اعلام زرکلی ). او راست : 1- تلخیص همایون نامه. 2- دیوانی به ترکی. 3- شرح منظوم بر فرائض فیضی. 4- گردآوری فتاوی شیخ الاسلام عبدالجلیل بن مصطفی. ( یادداشت مؤلف ).

دانشنامه آزاد فارسی

یَحْیی اَفَنْدی (استانبول ۹۹۹ـ۱۰۵۳ق)
شاعر، مترجم و شیخ الاسلام عثمانی . در استانبول تحصیلاتش را به پایان رسانید و قاضی شام و پس از آن قاضی مصر شد. چندی نیز قاضی بورسه ، ادرنه و استانبول بود. سلطان مراد چهارم عثمانی را در لشکرکشی به بغداد همراهی کرد. اشعاری در مدح سلطان سرود. به عربی و ترکی شعر می سرود. محمد نرگسی منشآت خود را به یحیی افندی اتحاف کرده است . از آثارش : شرح منظومۀ فرائض محسن قیصری ؛ فتاوی یحیی؛ تخمیس قصیدۀ برده ؛ دیوان اشعار ترکی .

پیشنهاد کاربران

بپرس