یحبرون

[ویکی الکتاب] معنی یُحْبَرُونَ: به شادی وسروربسیارمی پردازند(شادی وسروری که آثارش در چهره نمایان باشد)
ریشه کلمه:
حبر (۶ بار)

«یُحْبَرُون» از مادّه «حبر» (بر وزن قشر) به معنای اثر جالب و خوب است، و به حالت شادی و سروری که آثار آن در چهره ظاهر گردد، نیز گفته می شود، و از آنجا که قلب بهشتیان چنان مالامال از شادی و سرور است که آثار آن در تمام وجودشان ظاهر می گردد، این تعبیر در مورد آنها به کار رفته است.
(به کسر اوّل) عالم. اثر پسندیده. عالم را از آنجهت حبر (به فتح اوّل) گویند که در اثر علم و عملش می‏ماند جمع آن احبار است آنها در باغ مخصوصی شاد می‏شوند که اثر پسندیده نعمت در چهره شان آشکار می‏گردد(راغب). در اقرب الموارد گوید: حَبْر(به فتح اوّل به معنی عالم است ولی کسر آن به معنی عالم است ولی کسر آن افصح است زیرا بر وزن افعال (احبار) جمع بسته می‏شود. «تُحْبَرُونَ» را شاد و مسرور شدن گفته‏اند. به قول راغب سروریکه اثر آن از چهره پیداست مثل نضرت طرارت ظاهر و سرور شادی باطن است . . کلمه احبار که چهار بار در کلام اللّه مجید آمده در سوره مائده :44و63 به قرینه سیاق در علماء یهود به کار رفته ولی در سوره توبه: 31و 34 مثل اینکه شامل علماءیهود و نصاری هر دو است. و چون درباره علماء نصاری کلمه «قسیسین» به کار رفته به نظر می‏آید که مراد از احبار علماء یهود باشد واللّه العالم. صحاح آن را احبار یهود گفته، قاموس و مجمع البیان مطلق عالم ذکر کرده‏اند.