یترون

لغت نامه دهخدا

یترون. [ ی َ ] ( اِخ ) یثرون . ( به معنی فضل او ) کاهن یا امیر مدیان و پدرزن موسی. ( سفر خروج 2:18 ) ( قاموس کتاب مقدس ).

دانشنامه آزاد فارسی

یَتْرون (Jethro)
(یا: یثرون)، در عهد عتیق، پدرزن موسی. پس از آن که موسی یک مصری را کشت و از مصر گریخت، به یترون کاهن مِدیانو رئیس طایفۀ چادرنشین قِینیانپناه برد. دخترش صِفّورَهرا به زنی گرفت و در خروج از مصر خانواده اش را به او سپرد. نیز یترون بود که به موسی توصیه کرد داورانی برگزیند تا کمکش کنند و بدین سان نظام قضایی عبرانی پایه ریزی شد. حوبابو رَعوئیلنام های دیگر یترون اند.

پیشنهاد کاربران

بپرس