( یأیاءة ) یأیاءة. [ ی َءْ ی َءَ ] ( ع مص ) آشکار کردن مهربانی خودرا. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ). || فراخواندن. ( از اقرب الموارد ): یَأیاء بهم ؛ خواند ایشان را. ( منتهی الارب ). || یأیاء گفتن قوم را تا فراهم آیند. ( از منتهی الارب )( از اقرب الموارد ). || به اشتر لفظ «ای » گفتن تا ایستد. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
