یأیاء

لغت نامه دهخدا

یأیاء. [ ی َءْ ] ( ع اِ ) آواز یؤیؤ. ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ). یَأیاءة. ( منتهی الارب ). رجوع به یأیاءة شود.

یأیاء. [ ی َءْ ی َءْ ] ( ع صوت ) اسم صوتی است که با آن مردم را به گرد آمدن دعوت کنند. ( از اقرب الموارد ). کلمه ای است که در اجتماع و گرد آمدن مردمان گویند. ( ناظم الاطباء ). کلمه ای است که جهت گرد آمدن گویند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس