یانْگْشائو (Yangshao)
محل یک فرهنگ نوسنگی در هِنان، در ناحیۀ هوانگ هه(رود زرد)، شمال چین. این فرهنگ در دهۀ ۱۹۲۰ کشف شد و متعلق به هزارۀ ۳ و ۴پ م است، ساکنان یانْگْشائو در آن هنگام کشاورزانی ارزن کار بودند که زمین را پلکانی کشت می کردند و در خانه های نیمه زیرزمینی چوبی و گالی پوش در آبادی های خوشه مانند می زیستند و از تبرها و چاقوهای سنگی صیقلی و ظروف سفالی قرمز استفاده می کردند. خوک و سگ را اهلی کرده بودند و کنف و ابریشم را می رشتند و از آن ها پارچه می بافتند.
محل یک فرهنگ نوسنگی در هِنان، در ناحیۀ هوانگ هه(رود زرد)، شمال چین. این فرهنگ در دهۀ ۱۹۲۰ کشف شد و متعلق به هزارۀ ۳ و ۴پ م است، ساکنان یانْگْشائو در آن هنگام کشاورزانی ارزن کار بودند که زمین را پلکانی کشت می کردند و در خانه های نیمه زیرزمینی چوبی و گالی پوش در آبادی های خوشه مانند می زیستند و از تبرها و چاقوهای سنگی صیقلی و ظروف سفالی قرمز استفاده می کردند. خوک و سگ را اهلی کرده بودند و کنف و ابریشم را می رشتند و از آن ها پارچه می بافتند.
wikijoo: یانگشایو