یانْگ چِن نینْگ (۱۹۲۲)(Yang Chen Ning)
یانْگ چِن نینْگ
فیزیک دان امریکایی، زادۀ چین. با لی تسونگ ـ داؤ۱ یکی از اصول دیرپای فیزیک نظری، با نام اصل پایستگی پاریته۲، را برانداخت. بنابه این اصل، قوانین فیزیک در همۀ دستگاه هایی که تصویر آینه ای یکدیگرند، یکسان اند. این کار یانگ ولی نشان داد که نیروی هسته ای ضعیف باعث می شود که ذراتی با نام مزون های K به گونه ای واپاشیده شوند که این واپاشی منجربه نقض پایستگی پاریته شود. آنان به سبب پژوهششان در زمینۀ برهم کنش های ضعیف بین ذرات بنیادی مشترکاً به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۵۷ دست یافتند. یانگ را همچنین می توان پایه گذار نظریۀ میدان کوانتومی جدید دانست. در ۱۹۵۴، با همکاری رابرت میلز۳ و با استفاده از موجوداتی ریاضی با نام میدان های پیمانه ای ناوردا۴، روش های لازم برای توصیف ذرات بنیادی را به طرز ماهرانه ای به دست آورد. در زمینۀ مکانیک آماری نیز تحقیقات درخورتوجهی صورت داد. یانگ در هفی۵ چین زاده شد و پسر استاد ریاضیات دانشگاه بود. در دانشگاه ملی جنوب غربی۶ در کونمینگ۷ درس خواند. در ۱۹۴۵، به ایالات متحد امریکا رفت تا در دانشگاه شیکاگو، زیرنظر ادوارد تِلر۸ و انریکو فرمی۹، ادامۀ تحصیل دهد. در ۱۹۴۸ دکترا گرفت. در ۱۹۴۹، به مؤسسۀ مطالعات پیشرفتۀ پرینستون۱۰ در نیوجرسی۱۱ رفت و در آن جا، در زمینۀ نظریۀ ذرات بنیادی و نیروی هسته ای ضعیف مشغول کار شد. در ۱۹۵۱، با همکاری لی مطالعاتش را در زمینۀ نقش غیرمعمولی واپاشی مزون های K آغاز کرد. در ۱۹۵۶، آنان به این نتیجه رسیده بودند که پاریته در این واپاشی پایسته نمی ماند. این نتیجه را شیان ـ شونگ وو۱۲، فیزیک دانی از دانشگاه کلمبیا در نیویورک، بلافاصله با آزمایش تأیید کرد. یانگ در ۱۹۵۵ در دانشگاه پرینستون به مقام استادی فیزیک رسید و در ۱۹۶۶، مدیر بخش فیزیک نظری دانشگاه نیویورک، در استونی بروک۱۳، شد.
Lee. Tsung-Daoconservation of parityRobert Millsgauge-invariant fieldsHefeiNational Southwest Associated UniversityKunmingEdward TellerEnrico FermiAdvanced Study at PrincetonNew JerseyChien-Shung WuStony Brook
یانْگ چِن نینْگ
فیزیک دان امریکایی، زادۀ چین. با لی تسونگ ـ داؤ۱ یکی از اصول دیرپای فیزیک نظری، با نام اصل پایستگی پاریته۲، را برانداخت. بنابه این اصل، قوانین فیزیک در همۀ دستگاه هایی که تصویر آینه ای یکدیگرند، یکسان اند. این کار یانگ ولی نشان داد که نیروی هسته ای ضعیف باعث می شود که ذراتی با نام مزون های K به گونه ای واپاشیده شوند که این واپاشی منجربه نقض پایستگی پاریته شود. آنان به سبب پژوهششان در زمینۀ برهم کنش های ضعیف بین ذرات بنیادی مشترکاً به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۵۷ دست یافتند. یانگ را همچنین می توان پایه گذار نظریۀ میدان کوانتومی جدید دانست. در ۱۹۵۴، با همکاری رابرت میلز۳ و با استفاده از موجوداتی ریاضی با نام میدان های پیمانه ای ناوردا۴، روش های لازم برای توصیف ذرات بنیادی را به طرز ماهرانه ای به دست آورد. در زمینۀ مکانیک آماری نیز تحقیقات درخورتوجهی صورت داد. یانگ در هفی۵ چین زاده شد و پسر استاد ریاضیات دانشگاه بود. در دانشگاه ملی جنوب غربی۶ در کونمینگ۷ درس خواند. در ۱۹۴۵، به ایالات متحد امریکا رفت تا در دانشگاه شیکاگو، زیرنظر ادوارد تِلر۸ و انریکو فرمی۹، ادامۀ تحصیل دهد. در ۱۹۴۸ دکترا گرفت. در ۱۹۴۹، به مؤسسۀ مطالعات پیشرفتۀ پرینستون۱۰ در نیوجرسی۱۱ رفت و در آن جا، در زمینۀ نظریۀ ذرات بنیادی و نیروی هسته ای ضعیف مشغول کار شد. در ۱۹۵۱، با همکاری لی مطالعاتش را در زمینۀ نقش غیرمعمولی واپاشی مزون های K آغاز کرد. در ۱۹۵۶، آنان به این نتیجه رسیده بودند که پاریته در این واپاشی پایسته نمی ماند. این نتیجه را شیان ـ شونگ وو۱۲، فیزیک دانی از دانشگاه کلمبیا در نیویورک، بلافاصله با آزمایش تأیید کرد. یانگ در ۱۹۵۵ در دانشگاه پرینستون به مقام استادی فیزیک رسید و در ۱۹۶۶، مدیر بخش فیزیک نظری دانشگاه نیویورک، در استونی بروک۱۳، شد.
Lee. Tsung-Daoconservation of parityRobert Millsgauge-invariant fieldsHefeiNational Southwest Associated UniversityKunmingEdward TellerEnrico FermiAdvanced Study at PrincetonNew JerseyChien-Shung WuStony Brook
wikijoo: یانگ_چن_نینگ_(۱۹۲۲)