یان، مو (۱۹۵۵)(Yan, Mo)
یان، مو
نویسندۀ چینی. در سال ۲۰۱۲ به خاطر «رئالیسم خیره کننده ای که قصه های مردمی و تاریخی را با زمان حال پیوند می دهد» برندۀ نوبل شد. نام حقیقی او گوان موئه است. نام مستعارش، «سکوت کن» معنی می دهد. در خانواده ای کشاورز متولد شد. در انقلاب فرهنگی چین مدرسه را ترک کرد و در کارخانه تولید محصولات نفتی مشغول به کار شد. بعد از انقلاب، به ارتش آزادی بخش مردم پیوست و نوشتن را در ۱۹۸۱ وقتی هنوز سرباز بود، آغاز کرد. سه سال بعد، مدرس گروه ادبیات آکادمی فرهنگ ارتش آزادی بخش شد. در ۱۹۹۱ از دانشگاه نرمال پکن، کارشناسی ارشد گرفت. در نوشته هایش از تجارب جوانی و زندگی در زادگاهش الهام می گیرد. تجاربی از فقر، گرسنگی و سخت گیری های یک پدر خشن. از آثار اوست: رمان های ذرت سرخ، ترانه های گیاه سیر، جمهوری شراب، مرگ صندل، مرگ و زندگی در انتظار من، تغییرو مجموعه داستان های کوتاه انفجارو شیفو: برای خنده هر کاری خواهی کرد.
یان، مو
نویسندۀ چینی. در سال ۲۰۱۲ به خاطر «رئالیسم خیره کننده ای که قصه های مردمی و تاریخی را با زمان حال پیوند می دهد» برندۀ نوبل شد. نام حقیقی او گوان موئه است. نام مستعارش، «سکوت کن» معنی می دهد. در خانواده ای کشاورز متولد شد. در انقلاب فرهنگی چین مدرسه را ترک کرد و در کارخانه تولید محصولات نفتی مشغول به کار شد. بعد از انقلاب، به ارتش آزادی بخش مردم پیوست و نوشتن را در ۱۹۸۱ وقتی هنوز سرباز بود، آغاز کرد. سه سال بعد، مدرس گروه ادبیات آکادمی فرهنگ ارتش آزادی بخش شد. در ۱۹۹۱ از دانشگاه نرمال پکن، کارشناسی ارشد گرفت. در نوشته هایش از تجارب جوانی و زندگی در زادگاهش الهام می گیرد. تجاربی از فقر، گرسنگی و سخت گیری های یک پدر خشن. از آثار اوست: رمان های ذرت سرخ، ترانه های گیاه سیر، جمهوری شراب، مرگ صندل، مرگ و زندگی در انتظار من، تغییرو مجموعه داستان های کوتاه انفجارو شیفو: برای خنده هر کاری خواهی کرد.
wikijoo: یان،_مو_(۱۹۵۵)