یان زوارتِن دَیک ( به هلندی: Jan Zwartendijk ) ( زاده ۲۹ ژوئیه ۱۸۹۶ در روتردام – درگذشته ۱۴ سپتامبر ۱۹۷۶ ) یک تاجر و دیپلمات هلندی بود. او به عنوان مدیر کارخانه های فیلیپس در لیتوانی و کنسول موقت دولت هلندی در تبعید، بر اعطای ۲۳۴۵ روادید برای کوراسائو برای نجات یهودیان از هولوکاست در طول جنگ جهانی دوم نظارت داشت. در سال ۱۹۹۷، ید وشم او را به عنوان درستکار در میان ملل به رسمیت شناخت.
در سال ۱۹۳۹، او به عنوان مدیر بخش تولید فیلیپس در لیتوانی انتخاب شد.
هنگامی که اتحاد جماهیر شوروی لیتوانی را در سال ۱۹۴۰ تصرف کرد، برخی از هلندیان یهودی تبار در لیتوانی به یان زوارتن دیک نزدیک شدند تا روادید برای هند شرقی هلند بگیرند. با اجازه مافوق یان زوارتن دیک، یعنی ال پی یی دِ دِکِر که سفیر هلند در لتونی بود، او موافقت کرد که به آنها کمک کند. این خبر منتشر شد و یهودیانی که از لهستان تحت اشغال آلمان گریخته بودند نیز از او کمک خواستند.
سفیر هلند، دِ دکر، از سوی یک متقاضی یهودی ترغیب شده بود که اظهارنامه ای در مورد روادید این متقاضی بنویسد که در آن بیان می کرد که ورود به کوراسائو و مناطق وابسته در هند غربی نیازی به ویزا ندارد، در حالی که بخش مربوط به مجوز فرماندار کوراسائو را که لازم است حذف کرد. در این مورد، زوارتندیک نیز از این روش پیروی کرد و در چند روز، با کمک دستیاران، بیش از ۲۰۰۰ روادید برای یهودیان به کوراسائو صادر کرد.
پناهندگان همچنین به سوگیهارا چیئونه، کنسول ژاپن مراجعه کردند، که برخلاف مخالفت دولتش به آنها روادید عبوری از طریق ژاپن داد. این به بسیاری از پناهندگان فرصتی داد تا لیتوانی را از طریق راه آهن سراسری سیبری به سمت خاور دور ترک کنند.
در سه هفته پس از ۱۶ ژوئیه ۱۹۴۰، زوارتن دیک ۲۳۴۵ روادید برای ورود به کوراسائو نوشت و برخی از یهودیان از آ» رونوشت های بیشتری تهیه کردند. بسیاری از کسانی که ا این طریق به آن ها کمک شد او را فقط به عنوان «آقای رادیو فیلیپس» می شناختند. هنگامی که اتحاد جماهیر شوروی لیتوانی را ضمیمه کرد، دفتر فیلیپس و سفارتخانه ها و کنسولگری های وی در کاوناس را در ۳ اوت ۱۹۴۰ تعطیل کردند. او به هلند اشغالی بازگشت تا تا زمان بازنشستگی خود در مقر فیلیپس در اَیندهوفن کار کند و در مورد این موضوع صحبتی نکرد. زوارتن دیک در سال ۱۹۷۶ در آیندهوون درگذشت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سال ۱۹۳۹، او به عنوان مدیر بخش تولید فیلیپس در لیتوانی انتخاب شد.
هنگامی که اتحاد جماهیر شوروی لیتوانی را در سال ۱۹۴۰ تصرف کرد، برخی از هلندیان یهودی تبار در لیتوانی به یان زوارتن دیک نزدیک شدند تا روادید برای هند شرقی هلند بگیرند. با اجازه مافوق یان زوارتن دیک، یعنی ال پی یی دِ دِکِر که سفیر هلند در لتونی بود، او موافقت کرد که به آنها کمک کند. این خبر منتشر شد و یهودیانی که از لهستان تحت اشغال آلمان گریخته بودند نیز از او کمک خواستند.
سفیر هلند، دِ دکر، از سوی یک متقاضی یهودی ترغیب شده بود که اظهارنامه ای در مورد روادید این متقاضی بنویسد که در آن بیان می کرد که ورود به کوراسائو و مناطق وابسته در هند غربی نیازی به ویزا ندارد، در حالی که بخش مربوط به مجوز فرماندار کوراسائو را که لازم است حذف کرد. در این مورد، زوارتندیک نیز از این روش پیروی کرد و در چند روز، با کمک دستیاران، بیش از ۲۰۰۰ روادید برای یهودیان به کوراسائو صادر کرد.
پناهندگان همچنین به سوگیهارا چیئونه، کنسول ژاپن مراجعه کردند، که برخلاف مخالفت دولتش به آنها روادید عبوری از طریق ژاپن داد. این به بسیاری از پناهندگان فرصتی داد تا لیتوانی را از طریق راه آهن سراسری سیبری به سمت خاور دور ترک کنند.
در سه هفته پس از ۱۶ ژوئیه ۱۹۴۰، زوارتن دیک ۲۳۴۵ روادید برای ورود به کوراسائو نوشت و برخی از یهودیان از آ» رونوشت های بیشتری تهیه کردند. بسیاری از کسانی که ا این طریق به آن ها کمک شد او را فقط به عنوان «آقای رادیو فیلیپس» می شناختند. هنگامی که اتحاد جماهیر شوروی لیتوانی را ضمیمه کرد، دفتر فیلیپس و سفارتخانه ها و کنسولگری های وی در کاوناس را در ۳ اوت ۱۹۴۰ تعطیل کردند. او به هلند اشغالی بازگشت تا تا زمان بازنشستگی خود در مقر فیلیپس در اَیندهوفن کار کند و در مورد این موضوع صحبتی نکرد. زوارتن دیک در سال ۱۹۷۶ در آیندهوون درگذشت.
wiki: یان زوارتن دیک