یان بالسرود ( انگلیسی: Jan Baalsrud; ۱۳ دسامبر ۱۹۱۷ – ۳۰ دسامبر ۱۹۸۸ ) یک فرد نظامی اهل نروژ بود. در نهم آوریل ۱۹۴۰ در جریان جنگ جهانی دوم، نروژ به اشغال آلمان نازی درآمد و هیتلر دستور داد تا دژ نروژ را ایجاد کنند. ( دژ نروژ اصطلاحی آلمانی است که به سیستم و تجهیزات دفاعی آلمان گفته می شود که در حاشیه ساحلی نروژ ایجاد شده بود تا در شمال نروژ به مقابله با هواپیماها، کشتی ها و زیردریایی های متفقین بپردازد ) . سال ۱۹۴۳ در اسکاتلند، انگلیسی ها سربازان نروژی را آموزش های نظامی می دادند تا آنها عملیات های خرابکارانه در نروژ انجام دهند.
در ۲۴ مارس ۱۹۴۳ تعداد ۱۲ سرباز نروژی آموزش دیده طی عملیاتی به نام «مارتین قرمز» از راه دریا به نروژ فرستاده شدند تا در فرودگاه ها و تجهیزات نظامی آلمانی خرابکاری ایجاد کنند. آنها پس از انجام عملیات و جمع آوری اسناد و مدارک مهم از عملیات و تجهیزات آلمانی، به وسیله یک شهروند نروژی که نقش رابط آن ها را داشت لو داده شد و آلمانی ها ۱۱ نفر از آنها را دستگیر، شکنجه و در نهایت کشتند و مدارک به دست آلمانی ها افتاد. در این بین فقط یک نفر از آن ۱۲ نفر به نام «یان بالسرود» توانست از مهلکه فرار کند و طی چندین هفته با شرایط بسیار سخت و وخیم در سرمای زیر صفر درجه و با کمک و حمایت مخفیانه تعدادی از شهروندان نروژی، توانست از طریق مرز سوئد فرار کند.
«یان بالسرود» در طی مدتی که در حال فرار بود بارها در شرایط بسیار سخت طبیعی و تهدیدهای آلمانی ها قرار گرفت. به طوری که از ناحیه انگشتان پا به قانقاریا مبتلا گشت و حتی مجبور شد به دست خودش دو انگشت پای خود را ببرد تا به این طریق جلوی پیشگیری عفونت را بگیرد.
«یان بالسرود» بخاطر جمله آخر همرزمش قبل از دستگیری که گفت: «ثابت کن که مأموریت ما بیهوده نبوده» و همچنین حمایت افراد محلی نروژی که به شدت از آلمانی ها متنفر بودند و او را به چشم یک قهرمان می نگریستند، در مقابل تمامی مشقت ها و سختی های موجود مقاومت کرده و در نهایت توانست اطلاعات فوق محرمانه ای که در جریان عملیات بدست آورده بود را در قالب گزارشی نوشته و تحویل ارتش دهد.
فیلم دوازدهمین مرد ( 12Th Man - سال ۲۰۱۷ ) ( به زبان نروژی: Den 12 Mann ) که توماس گولستاد ( Thomas Gullestad ) نقش آن را بازی می کند به زیبایی به این داستان می پردازد.
«یان بالسرود» هیچ وقت خود را قهرمان نمی دانست و معتقد بود آن مردمانی که او را زنده نگه داشتند قهرمانان واقعی هستند. وی مدال افتخار سنت اولاوس نروژ و همچنین بخاطر خدماتش از امپراتوری بریتانیا مقام شوالیه افتخاری را دریافت کرد. او در ژانویه ۱۹۸۸ در گذشت و به وصیت خودش، او را در «ماندالین» ( همان جایی که مردمانش برای زنده نگه داشتن او به وی کمک کردند ) به خاک سپردند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر ۲۴ مارس ۱۹۴۳ تعداد ۱۲ سرباز نروژی آموزش دیده طی عملیاتی به نام «مارتین قرمز» از راه دریا به نروژ فرستاده شدند تا در فرودگاه ها و تجهیزات نظامی آلمانی خرابکاری ایجاد کنند. آنها پس از انجام عملیات و جمع آوری اسناد و مدارک مهم از عملیات و تجهیزات آلمانی، به وسیله یک شهروند نروژی که نقش رابط آن ها را داشت لو داده شد و آلمانی ها ۱۱ نفر از آنها را دستگیر، شکنجه و در نهایت کشتند و مدارک به دست آلمانی ها افتاد. در این بین فقط یک نفر از آن ۱۲ نفر به نام «یان بالسرود» توانست از مهلکه فرار کند و طی چندین هفته با شرایط بسیار سخت و وخیم در سرمای زیر صفر درجه و با کمک و حمایت مخفیانه تعدادی از شهروندان نروژی، توانست از طریق مرز سوئد فرار کند.
«یان بالسرود» در طی مدتی که در حال فرار بود بارها در شرایط بسیار سخت طبیعی و تهدیدهای آلمانی ها قرار گرفت. به طوری که از ناحیه انگشتان پا به قانقاریا مبتلا گشت و حتی مجبور شد به دست خودش دو انگشت پای خود را ببرد تا به این طریق جلوی پیشگیری عفونت را بگیرد.
«یان بالسرود» بخاطر جمله آخر همرزمش قبل از دستگیری که گفت: «ثابت کن که مأموریت ما بیهوده نبوده» و همچنین حمایت افراد محلی نروژی که به شدت از آلمانی ها متنفر بودند و او را به چشم یک قهرمان می نگریستند، در مقابل تمامی مشقت ها و سختی های موجود مقاومت کرده و در نهایت توانست اطلاعات فوق محرمانه ای که در جریان عملیات بدست آورده بود را در قالب گزارشی نوشته و تحویل ارتش دهد.
فیلم دوازدهمین مرد ( 12Th Man - سال ۲۰۱۷ ) ( به زبان نروژی: Den 12 Mann ) که توماس گولستاد ( Thomas Gullestad ) نقش آن را بازی می کند به زیبایی به این داستان می پردازد.
«یان بالسرود» هیچ وقت خود را قهرمان نمی دانست و معتقد بود آن مردمانی که او را زنده نگه داشتند قهرمانان واقعی هستند. وی مدال افتخار سنت اولاوس نروژ و همچنین بخاطر خدماتش از امپراتوری بریتانیا مقام شوالیه افتخاری را دریافت کرد. او در ژانویه ۱۹۸۸ در گذشت و به وصیت خودش، او را در «ماندالین» ( همان جایی که مردمانش برای زنده نگه داشتن او به وی کمک کردند ) به خاک سپردند.
wiki: یان بالسرود