یان اولریش ( تلفظ آلمانی: ؛ زادهٔ ۲ دسامبر ۱۹۷۳ ) رکابزن سابق آلمانی است که در مسابقات دوچرخه سواری جاده فعالیت می کرد. اولریش در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی یک طلا و یک نقره به دست آورد. همچنین برندهٔ تور دو فرانس ۱۹۹۷ و ووئلتا اسپانیای ۱۹۹۹ شد. او در فوریهٔ ۲۰۰۷ بازنشسته شد.
در سال ۲۰۰۶ اولریش به دلیل احتمال استفاده از مواد نیروزا از تور دو فرانس محروم شد. در فوریهٔ ۲۰۱۲ دوپینگ او در دادگاه عالی ورزش تأیید شد و همهٔ عنوان هایی که از مهٔ ۲۰۰۵ تا ۲۲ اوت ۲۰۱۱ ( که رسماً محروم شد ) به دست آورده بود، پس گرفته شد. [ ۲]
اولریش نخستین پیروزی خود در مسابقات دوچرخه سواری را در سن ۹ سالگی به دست آورد. او در سیستم تمرینات ورزشی آلمان شرقی در مدرسه ای ورزشی در برلین در سال ۱۹۸۶ آموزش دید و در سال ۱۹۸۸ قهرمان آلمان شرقی شد. دو سال پس از سقوط دیوار برلین در سال ۱۹۸۹، مدرسه تعطیل شد و اولریش به همراه مربی و هم تیمی هایش به باشگاهی آماتور در هامبورگ پیوست. در سال ۱۹۹۱ در مسابقات قهرمانی سیکلوکراس آماتور جهان پنجم شد. [ ۳]
در سال ۱۹۹۳، اولریش قهرمان مسابقات قهرمانی جادهٔ آماتور جهان در اسلو شد. در همان مسابقات در بخش حرفه ای لانس آرمسترانگ به قهرمانی دست یافت.
در سال ۱۹۹۴ اولریش به عنوان رکابزن حرفه ای به تیم تلکام پیوست. او در مسابقات قهرمانی تایم تریل جهان در سیسیل به مدال برنز دست یافت. [ ۴]
اولریش در ۱۸ ماه نخست حرفه ای خود فعالیت کمرنگی داشت. او در سال ۱۹۹۵ قهرمان تایم تریل کشور شد و در مراحلی از تور سوئیس جزء ۱۰ نفر اول قرار گرفت. علی رغم تمایل به حضور در تور دو فرانس ۱۹۹۵، به مسابقهٔ کوچکتری در آلمان فرستاده شد و در پایان، در مکان سوم قرار گرفت. در ووئلتا نیز حضور یافت، ولی در مرحلهٔ دوازدهم کناره گیری کرد.
اولریش از عضویت در تیم المپیک ۱۹۹۶ آلمان انصراف داد تا برای نخستین بار در تور دو فرانس شرکت کند. در پرولوگ، ۳۳ ثانیه با رهبر تور فاصله داشت و در مرحلهٔ هفتم جزء ۲۰ نفر اول بود. در پایان مرحلهٔ نهم، بیارنه ریس رهبر تور بود و اولریش با فاصلهٔ ۱ دقیقه و ۳۸ ثانیه در مکان پنجم قرار داشت.
در آخرین مراحل کوهستانی، اولریش به مکان دوم پشت سر ریس رسید؛ ولی در هر مرحله زمانی را نسبت به ریس از دست داد و فاصله اش با ریس به نزدیک ۴ دقیقه رسید. او توانست برندهٔ آخرین تایم تریل انفرادی شود و نخستین پیروزی خود در تور را به دست آورد. گفته می شد که اگر اولریش مجبور به خدمت به ریس نبود، نتیجهٔ بهتری به دست می آورد؛ ولی او این گفته را رد کرد و گفت که ریس الهام بخش تیم است. [ ۵] در پایان تور، اولریش با اختلاف ۱ دقیقه و ۴۱ ثانیه نسبت به هم تیمی خود، بر سکوی دوم قرار گرفت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سال ۲۰۰۶ اولریش به دلیل احتمال استفاده از مواد نیروزا از تور دو فرانس محروم شد. در فوریهٔ ۲۰۱۲ دوپینگ او در دادگاه عالی ورزش تأیید شد و همهٔ عنوان هایی که از مهٔ ۲۰۰۵ تا ۲۲ اوت ۲۰۱۱ ( که رسماً محروم شد ) به دست آورده بود، پس گرفته شد. [ ۲]
اولریش نخستین پیروزی خود در مسابقات دوچرخه سواری را در سن ۹ سالگی به دست آورد. او در سیستم تمرینات ورزشی آلمان شرقی در مدرسه ای ورزشی در برلین در سال ۱۹۸۶ آموزش دید و در سال ۱۹۸۸ قهرمان آلمان شرقی شد. دو سال پس از سقوط دیوار برلین در سال ۱۹۸۹، مدرسه تعطیل شد و اولریش به همراه مربی و هم تیمی هایش به باشگاهی آماتور در هامبورگ پیوست. در سال ۱۹۹۱ در مسابقات قهرمانی سیکلوکراس آماتور جهان پنجم شد. [ ۳]
در سال ۱۹۹۳، اولریش قهرمان مسابقات قهرمانی جادهٔ آماتور جهان در اسلو شد. در همان مسابقات در بخش حرفه ای لانس آرمسترانگ به قهرمانی دست یافت.
در سال ۱۹۹۴ اولریش به عنوان رکابزن حرفه ای به تیم تلکام پیوست. او در مسابقات قهرمانی تایم تریل جهان در سیسیل به مدال برنز دست یافت. [ ۴]
اولریش در ۱۸ ماه نخست حرفه ای خود فعالیت کمرنگی داشت. او در سال ۱۹۹۵ قهرمان تایم تریل کشور شد و در مراحلی از تور سوئیس جزء ۱۰ نفر اول قرار گرفت. علی رغم تمایل به حضور در تور دو فرانس ۱۹۹۵، به مسابقهٔ کوچکتری در آلمان فرستاده شد و در پایان، در مکان سوم قرار گرفت. در ووئلتا نیز حضور یافت، ولی در مرحلهٔ دوازدهم کناره گیری کرد.
اولریش از عضویت در تیم المپیک ۱۹۹۶ آلمان انصراف داد تا برای نخستین بار در تور دو فرانس شرکت کند. در پرولوگ، ۳۳ ثانیه با رهبر تور فاصله داشت و در مرحلهٔ هفتم جزء ۲۰ نفر اول بود. در پایان مرحلهٔ نهم، بیارنه ریس رهبر تور بود و اولریش با فاصلهٔ ۱ دقیقه و ۳۸ ثانیه در مکان پنجم قرار داشت.
در آخرین مراحل کوهستانی، اولریش به مکان دوم پشت سر ریس رسید؛ ولی در هر مرحله زمانی را نسبت به ریس از دست داد و فاصله اش با ریس به نزدیک ۴ دقیقه رسید. او توانست برندهٔ آخرین تایم تریل انفرادی شود و نخستین پیروزی خود در تور را به دست آورد. گفته می شد که اگر اولریش مجبور به خدمت به ریس نبود، نتیجهٔ بهتری به دست می آورد؛ ولی او این گفته را رد کرد و گفت که ریس الهام بخش تیم است. [ ۵] در پایان تور، اولریش با اختلاف ۱ دقیقه و ۴۱ ثانیه نسبت به هم تیمی خود، بر سکوی دوم قرار گرفت.
wiki: یان اولریش