یافِعی، عبدالله (یمن ۶۹۸ـ مکه ۷۶۰ق)
(مشهور به نزیل ُالحَرَمین) عارف، فقیه و مؤلف عرب. چون سال ها در مکه و مدینه اقامت داشت به نزیل الحَرَمین شهره شد. در معارف اسلامی به جدّوجهد کوشید و عالمی بلندپایه شد. در طریقت نیز از مشایخ شش سلسله از طریقت های آن روزگار خرقه گرفت. با چند واسطه سلسلۀ خود را به عبدالقادر گیلانی متّصل کرد. بیش از ۵۰ سال در مسند ارشاد، به ترویج تصوّف اشتغال داشت. مشهورترین ارادتمند او که هفت سال در مکه نزد وی کسب فیض کرد و در شمار خلفای او نیز هست، شاه نعمت الله ولی بود. در میان آثار یافعی، مرآت الجنان و عبرة الیقظان فی معرفة حوادث الزمان، معروف به تاریخ یافعی و روض الریاحین فی حکایات الصالحین در شرح احوال ۵۰۰ تن از اولیای صوفیه از بقیه نامبردارتر است؛ از این رو، او بیشتر به نام مورّخی فاضل شناخته شده است تا عارفی صاحب خرقه.
(مشهور به نزیل ُالحَرَمین) عارف، فقیه و مؤلف عرب. چون سال ها در مکه و مدینه اقامت داشت به نزیل الحَرَمین شهره شد. در معارف اسلامی به جدّوجهد کوشید و عالمی بلندپایه شد. در طریقت نیز از مشایخ شش سلسله از طریقت های آن روزگار خرقه گرفت. با چند واسطه سلسلۀ خود را به عبدالقادر گیلانی متّصل کرد. بیش از ۵۰ سال در مسند ارشاد، به ترویج تصوّف اشتغال داشت. مشهورترین ارادتمند او که هفت سال در مکه نزد وی کسب فیض کرد و در شمار خلفای او نیز هست، شاه نعمت الله ولی بود. در میان آثار یافعی، مرآت الجنان و عبرة الیقظان فی معرفة حوادث الزمان، معروف به تاریخ یافعی و روض الریاحین فی حکایات الصالحین در شرح احوال ۵۰۰ تن از اولیای صوفیه از بقیه نامبردارتر است؛ از این رو، او بیشتر به نام مورّخی فاضل شناخته شده است تا عارفی صاحب خرقه.
wikijoo: یافعی،_عبدالله_(یمن_۶۹۸ـ_مکه_۷۶۰ق)