یاف

لغت نامه دهخدا

یاف. ( ص ) یافه. بیهوده. ( آنندراج ) ( مؤید الفضلاء ). بیهوده و یاوه و باطل. ( از ناظم الاطباء ). || گمشده. ( آنندراج ) ( مؤید الفضلاء ). رجوع به یافه شود.

فرهنگ فارسی

یافه بیهوده

پیشنهاد کاربران

بپرس