یارنامه

لغت نامه دهخدا

یارنامه. [ م َ / م ِ ] ( اِ مرکب )کار نیک و نیک نامی. ( برهان ) ( آنندراج ) :
چند از این لاف یارنامه تو
در چنین منزلی کثیف و نژند.

سنائی.

یارنامه گزین که برگذرد
اینهمه بارنامه روزی چند.

سنایی ( از جهانگیری و رشیدی و آنندراج ).

روان حاتم طی گویدش بگاه سخا
که یارنامه من بیش در جهان مشکن.

عمید لوبکی ( از جهانگیری ).

کار نیک و نیک نامی

نیکنامی

نیک نامی