الگو:سرمایه داری انحصاری دولتی
یارانه کشاورزی ( که حمایت یا مشوق کشاورزی نیز نامیده می شود ) یک یارانه دولتی است که به کشاورزها، سازمان های کشاورزی و مزارع به منظور تکمیل درآمد آنها، مدیریت عرضه کالاهای کشاورزی و تأثیر آن بر هزینه و عرضهٔ این کالاها پرداخت می شود.
... [مشاهده متن کامل]
نمونه هایی از کالاهایی که شامل این گونه حمایت می شوند عبارتند از: گندم، غلات خوراک ( غلاتی که به عنوان علوفه استفاده می شود، مانند ذرت یا ذرت، سورگوم، جو و جو ) ، پنبه، شیر، برنج، بادام زمینی، شکر، تنباکو، دانه های روغنی مانند سویا و فرآورده های گوشتی مانند گوشت های گاو، خوک و بره و گوسفند.
یک مطالعه در سال ۲۰۲۱ توسط سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد نشان داد که بین سال های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۸ سالانه ۵۴۰ میلیارد دلار یارانه جهانی به کشاورزان داده می شود. این مطالعه نشان داد که این یارانه ها از راه های مختلفی زیان بار هستند. در کشورهای ثروتمند، یارانه ها با ترویج مصرف بیش از حد گوشت به سلامت فرد و جامعه آسیب می رسانند.
در کشورهای توسعه نیافته یارانه ها مصرف بیش از حد مواد اولیه کم تغذیه را تشویق می کنند. یارانه همچنین با تشویق جنگل زدایی به بحران آب و هوا کمک می کند و همچنین باعث نابرابری می شود زیرا کشاورزان خرده مالک که بسیاری از آنها زن هستند، کنار گذاشته شده اند. به گفته آخیم اشتاینر، رئیس UNDP، تغییر مسیر یارانه ها با ایجاد زمینه بازی برابر با شرکت های کشاورزی در مقیاس بزرگ، معیشت ۵۰۰ میلیون کشاورز خرده مالک را در سراسر جهان تقویت می کند. در گزارش جداگانه ای توسط مؤسسه منابع جهانی در اوت ۲۰۲۱، آمده است که بدون اصلاح، یارانه های مزرعه «گستره وسیعی از زمین های سالم را بی استفاده می کند».
یارانه کشاورزی ( که حمایت یا مشوق کشاورزی نیز نامیده می شود ) یک یارانه دولتی است که به کشاورزها، سازمان های کشاورزی و مزارع به منظور تکمیل درآمد آنها، مدیریت عرضه کالاهای کشاورزی و تأثیر آن بر هزینه و عرضهٔ این کالاها پرداخت می شود.
... [مشاهده متن کامل]
نمونه هایی از کالاهایی که شامل این گونه حمایت می شوند عبارتند از: گندم، غلات خوراک ( غلاتی که به عنوان علوفه استفاده می شود، مانند ذرت یا ذرت، سورگوم، جو و جو ) ، پنبه، شیر، برنج، بادام زمینی، شکر، تنباکو، دانه های روغنی مانند سویا و فرآورده های گوشتی مانند گوشت های گاو، خوک و بره و گوسفند.
یک مطالعه در سال ۲۰۲۱ توسط سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد نشان داد که بین سال های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۸ سالانه ۵۴۰ میلیارد دلار یارانه جهانی به کشاورزان داده می شود. این مطالعه نشان داد که این یارانه ها از راه های مختلفی زیان بار هستند. در کشورهای ثروتمند، یارانه ها با ترویج مصرف بیش از حد گوشت به سلامت فرد و جامعه آسیب می رسانند.
در کشورهای توسعه نیافته یارانه ها مصرف بیش از حد مواد اولیه کم تغذیه را تشویق می کنند. یارانه همچنین با تشویق جنگل زدایی به بحران آب و هوا کمک می کند و همچنین باعث نابرابری می شود زیرا کشاورزان خرده مالک که بسیاری از آنها زن هستند، کنار گذاشته شده اند. به گفته آخیم اشتاینر، رئیس UNDP، تغییر مسیر یارانه ها با ایجاد زمینه بازی برابر با شرکت های کشاورزی در مقیاس بزرگ، معیشت ۵۰۰ میلیون کشاورز خرده مالک را در سراسر جهان تقویت می کند. در گزارش جداگانه ای توسط مؤسسه منابع جهانی در اوت ۲۰۲۱، آمده است که بدون اصلاح، یارانه های مزرعه «گستره وسیعی از زمین های سالم را بی استفاده می کند».
