یاراَحمَدزِیی
طایفۀ ایرانی، از طوایف منطقۀ سرحد (شمال بلوچستان)، میان خاش و سراوان و اطراف کوه های تفتان، گزو، مورپیش. دامُنی، تیرۀ بزرگی از این طایفه است که عملاً از آن مستقل شده است. این طایفه از تیره های متعدد تشکیل شده است. نام این طایفه پس از جنگ های دورۀ رضاشاه پهلوی و پیروزی ارتش و عفو تعدادی از سران آن طایفه، در ۱۳۱۷ به شهنوازی تغییر یافت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، نام شهنوازی جای خود را دوباره به یاراحمدزیی داد. این طایفه از جمله کوچ نشینان بلوچستان محسوب می شوند، اما نوع کوچ آن ها به گونه ای است که آن ها را در زمرۀ چادرنشینان قرار نمی دهد. بسیاری از یاراحمدزیی ها، زمستان و بهار را در دامنه های کوه های تفتان و مورپیش و گزو می گذرانند و در تابستان به نخلستان های ماشکل و اطراف آن می روند. یاراحمدزیی ها در ۱۳۰۵ق/۱۸۸۸ مغلوب قوای دولتی شدند، اما سردار حسین خان یاراحمد زیی سال بعد، بر قوای دولتی پیروز شد. جنیدخان یاراحمدزیی از جمله اشرار بلوچستان بود. تاخت و تازهای او در سال های قبل از مشروطیت، تمام منطقه سرحد را آشفته کرده بود. میان کردان بلوچستان و طایفۀ یاراحمدزیی سال ها دشمنی و جنگ برقرار بود.
طایفۀ ایرانی، از طوایف منطقۀ سرحد (شمال بلوچستان)، میان خاش و سراوان و اطراف کوه های تفتان، گزو، مورپیش. دامُنی، تیرۀ بزرگی از این طایفه است که عملاً از آن مستقل شده است. این طایفه از تیره های متعدد تشکیل شده است. نام این طایفه پس از جنگ های دورۀ رضاشاه پهلوی و پیروزی ارتش و عفو تعدادی از سران آن طایفه، در ۱۳۱۷ به شهنوازی تغییر یافت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، نام شهنوازی جای خود را دوباره به یاراحمدزیی داد. این طایفه از جمله کوچ نشینان بلوچستان محسوب می شوند، اما نوع کوچ آن ها به گونه ای است که آن ها را در زمرۀ چادرنشینان قرار نمی دهد. بسیاری از یاراحمدزیی ها، زمستان و بهار را در دامنه های کوه های تفتان و مورپیش و گزو می گذرانند و در تابستان به نخلستان های ماشکل و اطراف آن می روند. یاراحمدزیی ها در ۱۳۰۵ق/۱۸۸۸ مغلوب قوای دولتی شدند، اما سردار حسین خان یاراحمد زیی سال بعد، بر قوای دولتی پیروز شد. جنیدخان یاراحمدزیی از جمله اشرار بلوچستان بود. تاخت و تازهای او در سال های قبل از مشروطیت، تمام منطقه سرحد را آشفته کرده بود. میان کردان بلوچستان و طایفۀ یاراحمدزیی سال ها دشمنی و جنگ برقرار بود.
wikijoo: یاراحمدزیی