یادداشت هال ( انگلیسی: Hull note ) آخرین پیشنهاد تحویل داده شده قبل از حمله به پرل هاربر و اعلامیه جنگ ژاپن توسط ایالات متحده آمریکا به امپراتوری ژاپن بود. این یادداشت در ۲۶ نوامبر ۱۹۴۱ تحویل داده شد و وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا کوردل هال آن را امضا کرده است. این یادداشت اوج مجموعه ای از حوادث منتهی به حمله به پرل هاربر شد. این یادداشت درخواست های قبلی آمریکا برای خروج ژاپن از هندوچین فرانسه را تکرار می کند. قبل از حمله به پرل هاربر دیگر هیچ پیشنهاد دیگری توسط آمریکایی ارائه نشد، زیرا دولت ایالات متحده اطلاعاتی مبنی بر آماده سازی حمله ژاپن به تایلند را دریافت کرده بود.
ایالات متحده به جنگ دوم چین و ژاپن و اشغال بخشی از جمهوری چین ( ۱۹۴۹–۱۹۱۲ ) توسط نیروهای ژاپنی اعتراض کرد. در پی این اعتراض، ایالات متحده از دولت ناسیونالیست چیانگ کای شک حمایت کرد. در ژوئیه ۱۹۴۱، واحدهای نظامی ژاپن هندوچین جنوبی فرانسه را اشغال کردند و توافق شفاهی را نقض کردند. بمب افکن های ژاپنی به سرعت به پایگاه هایی در سایگون و کامبوج نقل مکان کردند، و از آنجا می توانستند به مالایای بریتانیا حمله کنند. در نتیجه، بلافاصله پس از اشغال های نظامی توسط ژاپن، دولت ایالات متحده تحریم های علیه ژاپن را اعمال کرد، از جمله مسدود کردن دارایی های ژاپن در ایالات متحده و تحریم صادرات نفت به ژاپن. دین اچسون، یک مقام ارشد وزارت امور خارجه، تصمیم گیرنده اصلی بود. وی سیاست آمریکا را از محدودیت های صادراتی و «جنگ مالی کامل علیه ژاپن» تغییر داد.
نتیجه پیش بینی شده تحریم اقتصادی بود، که ادوارد میلر عضو اداره تحقیقات فدرال آن را «ویرانگرترین اقدام آمریکا علیه ژاپن» توصیف کرد.
در ۵ نوامبر ۱۹۴۱، امپراتور هیروهیتو در یک جلسه در حضور امپراتور، نقشه حمله به پرل هاربر را تصویب کرد. در همان زمان، دولت وی آخرین تلاش خود را برای دستیابی به راه حل دیپلماتیک اختلافات با ایالات متحده انجام داد. سفیر نومورا کیچچی سابورو دو پیشنهاد به دولت آمریکا ارائه داد.
پیشنهاد اول، پیشنهادی A، توسط وی در ۶ نوامبر ۱۹۴۱ ارائه شد. این پیشنهاد برای حل و فصل نهایی جنگ چین و ژاپن با عقب نشینی نسبی نیروهای ژاپنی بود. اطلاعات نظامی ایالات متحده برخی از کدهای دیپلماتیک ژاپن را رمزگشایی کرده بود، بنابراین آنها می دانستند که در صورت عدم موفقیت پیشنهاد دیگری وجود دارد. دولت ایالات متحده متوقف شد و سپس آن را در ۱۴ نوامبر ۱۹۴۱ رد کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفایالات متحده به جنگ دوم چین و ژاپن و اشغال بخشی از جمهوری چین ( ۱۹۴۹–۱۹۱۲ ) توسط نیروهای ژاپنی اعتراض کرد. در پی این اعتراض، ایالات متحده از دولت ناسیونالیست چیانگ کای شک حمایت کرد. در ژوئیه ۱۹۴۱، واحدهای نظامی ژاپن هندوچین جنوبی فرانسه را اشغال کردند و توافق شفاهی را نقض کردند. بمب افکن های ژاپنی به سرعت به پایگاه هایی در سایگون و کامبوج نقل مکان کردند، و از آنجا می توانستند به مالایای بریتانیا حمله کنند. در نتیجه، بلافاصله پس از اشغال های نظامی توسط ژاپن، دولت ایالات متحده تحریم های علیه ژاپن را اعمال کرد، از جمله مسدود کردن دارایی های ژاپن در ایالات متحده و تحریم صادرات نفت به ژاپن. دین اچسون، یک مقام ارشد وزارت امور خارجه، تصمیم گیرنده اصلی بود. وی سیاست آمریکا را از محدودیت های صادراتی و «جنگ مالی کامل علیه ژاپن» تغییر داد.
نتیجه پیش بینی شده تحریم اقتصادی بود، که ادوارد میلر عضو اداره تحقیقات فدرال آن را «ویرانگرترین اقدام آمریکا علیه ژاپن» توصیف کرد.
در ۵ نوامبر ۱۹۴۱، امپراتور هیروهیتو در یک جلسه در حضور امپراتور، نقشه حمله به پرل هاربر را تصویب کرد. در همان زمان، دولت وی آخرین تلاش خود را برای دستیابی به راه حل دیپلماتیک اختلافات با ایالات متحده انجام داد. سفیر نومورا کیچچی سابورو دو پیشنهاد به دولت آمریکا ارائه داد.
پیشنهاد اول، پیشنهادی A، توسط وی در ۶ نوامبر ۱۹۴۱ ارائه شد. این پیشنهاد برای حل و فصل نهایی جنگ چین و ژاپن با عقب نشینی نسبی نیروهای ژاپنی بود. اطلاعات نظامی ایالات متحده برخی از کدهای دیپلماتیک ژاپن را رمزگشایی کرده بود، بنابراین آنها می دانستند که در صورت عدم موفقیت پیشنهاد دیگری وجود دارد. دولت ایالات متحده متوقف شد و سپس آن را در ۱۴ نوامبر ۱۹۴۱ رد کرد.
wiki: یادداشت هال