یادبود یواس اس آریزونا. یادبود یواس اس آریزونا ( به انگلیسی: USS Arizona Memorial ) بنای یادبودی در بندر پرل هاربر در هونولولوی هاوایی است که برای گرامی داشت یاد ۱٬۱۰۲ ملوان از ۱٬۱۷۷ خدمهٔ نبردناو یواس اس آریزونا که در طی حملهٔ هواپیماهای ژاپنی به پرل هاربر در ۷ دسامبر ۱۹۴۱ کشته شدند در محل غرق این نبردناو و بر بالای لاشهٔ آن ساخته شده است.
این بنای یادبود که تنها به وسیلهٔ قایق قابل دسترسی است در ۳۰ مهٔ ۱۹۶۲ افتتاح گردید و سالیانه بیش از یک میلیون نفر از آن بازدید می کنند.
آلفرد پرایز، معمار اتریشی تبار ساکن هونولولو که در ابتدای جنگ جهانی دوم به دلیل اتریشی بودنش به عنوان دشمن آمریکا، به مدت سه ماه در جزیره سند بازداشت بود این بنای یادبود را طراحی کرده است. به خواست نیروی دریایی ایالات متحده این بنا باید به شکل پلی شناور بر بالای کشتی و با ظرفیت ۲۰۰ نفر طراحی می شد.
سازهٔ این بنا ۵۶ متر طول داشته و دارای دو رأس قله مانند در ابتدا و انتهایش است که به طرف مرکز بنا انحنا می یابد. شکل این سازه نمادی بر غرور بالای آمریکاییان در پیش از جنگ، افسردگی ناگهانی آنان پس از حمله به پرل هاربر و افزایش قدرت بیش از پیش آمریکا پس از جنگ است. بااین حال منتقدان در ابتدا، طراحی این بنا را همچون یک «پاکت شیر له شده» توصیف می کردند.
خود پرایز طرحش را چنین توصیف می کند: «این سازه در مرکز دچار خمیدگی می شود اما در دو انتهای خود با قدرت ایستاده است که این حالت بیانگر شکست اولیه و پیروزی نهایی است. از به کارگیری مفاهیم غم آلود در طراحی این سازه اجتناب شده تا بیننده با تأمل خود در آن به برداشتی حسی و شخصی برسد».
یادبود یواس اس آریزونا در ۳۰ مهٔ ۱۹۶۲ ( در روز یادبود ) توسط اُلین ای تیگ، نمایندهٔ کنگره اهل تگزاس و رئیس امور کهنه سربازان و جان ای. برنز، فرماندار هاوایی به طور رسمی افتتاح شد. پس از آن نام این بنای یادبود در ۱۵ اکتبر ۱۹۶۶ در فهرست ملی مکان های تاریخی به ثبت رسید. خود لاشهٔ یواس اس آریزونا نیز در ۵ مهٔ ۱۹۸۹، به عنوان نشان برجستهٔ تاریخی ملی ثبت گردید گرچه این عنوان شامل بنای یادبود آن نمی شود. از مخازن نبردناو غرق شده هنوز هم مواد نفتی به سطح آب نشت می کند که به آن گاه با عناوینی همچون «اشک های آریزونا» یا «اشک های سیاه» اشاره می شود.
در سال ۱۹۹۹ نبردناو یواس اس میزوری که ژاپنی ها بر عرشهٔ این کشتی خود را به ژنرال ( ارتشبد ) داگلاس مک آرتور و دریابد چستر نیمیتز تسلیم کردند و بدین ترتیب پایان جنگ جهانی دوم رقم خورد، از سواحل غربی ایالات متحده به پرل هاربر منتقل شد و در نزدیکی بنای یادبود و به موازات نبردناو غرق شده پهلو گرفت. در کنار هم قرارگیری دو کشتی جنگی نمادی بود از آغاز و پایان مشارکت ایالات متحده در جنگ. با این حال مکان قرارگیری نبردناو میزوری مورد انتقاد کارکنان بنای یادبود قرار گرفت زیرا به اعتقاد آنان این کشتی بزرگ، یادبود یواس اس آریزونا را تحت الشعاع خود قرار می داد. پس نبردناو میزوری را به مکانی دورتر از بنای یادبود اما رو به آن قرار دادند تا نشان دهند اینک میزوری به نگهبانی از بقایای نبردناو آریزونا مشغول است تا آنانی که در میان لاشهٔ آریزونا مدفون شده اند در آرامش بیاسایند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین بنای یادبود که تنها به وسیلهٔ قایق قابل دسترسی است در ۳۰ مهٔ ۱۹۶۲ افتتاح گردید و سالیانه بیش از یک میلیون نفر از آن بازدید می کنند.
آلفرد پرایز، معمار اتریشی تبار ساکن هونولولو که در ابتدای جنگ جهانی دوم به دلیل اتریشی بودنش به عنوان دشمن آمریکا، به مدت سه ماه در جزیره سند بازداشت بود این بنای یادبود را طراحی کرده است. به خواست نیروی دریایی ایالات متحده این بنا باید به شکل پلی شناور بر بالای کشتی و با ظرفیت ۲۰۰ نفر طراحی می شد.
سازهٔ این بنا ۵۶ متر طول داشته و دارای دو رأس قله مانند در ابتدا و انتهایش است که به طرف مرکز بنا انحنا می یابد. شکل این سازه نمادی بر غرور بالای آمریکاییان در پیش از جنگ، افسردگی ناگهانی آنان پس از حمله به پرل هاربر و افزایش قدرت بیش از پیش آمریکا پس از جنگ است. بااین حال منتقدان در ابتدا، طراحی این بنا را همچون یک «پاکت شیر له شده» توصیف می کردند.
خود پرایز طرحش را چنین توصیف می کند: «این سازه در مرکز دچار خمیدگی می شود اما در دو انتهای خود با قدرت ایستاده است که این حالت بیانگر شکست اولیه و پیروزی نهایی است. از به کارگیری مفاهیم غم آلود در طراحی این سازه اجتناب شده تا بیننده با تأمل خود در آن به برداشتی حسی و شخصی برسد».
یادبود یواس اس آریزونا در ۳۰ مهٔ ۱۹۶۲ ( در روز یادبود ) توسط اُلین ای تیگ، نمایندهٔ کنگره اهل تگزاس و رئیس امور کهنه سربازان و جان ای. برنز، فرماندار هاوایی به طور رسمی افتتاح شد. پس از آن نام این بنای یادبود در ۱۵ اکتبر ۱۹۶۶ در فهرست ملی مکان های تاریخی به ثبت رسید. خود لاشهٔ یواس اس آریزونا نیز در ۵ مهٔ ۱۹۸۹، به عنوان نشان برجستهٔ تاریخی ملی ثبت گردید گرچه این عنوان شامل بنای یادبود آن نمی شود. از مخازن نبردناو غرق شده هنوز هم مواد نفتی به سطح آب نشت می کند که به آن گاه با عناوینی همچون «اشک های آریزونا» یا «اشک های سیاه» اشاره می شود.
در سال ۱۹۹۹ نبردناو یواس اس میزوری که ژاپنی ها بر عرشهٔ این کشتی خود را به ژنرال ( ارتشبد ) داگلاس مک آرتور و دریابد چستر نیمیتز تسلیم کردند و بدین ترتیب پایان جنگ جهانی دوم رقم خورد، از سواحل غربی ایالات متحده به پرل هاربر منتقل شد و در نزدیکی بنای یادبود و به موازات نبردناو غرق شده پهلو گرفت. در کنار هم قرارگیری دو کشتی جنگی نمادی بود از آغاز و پایان مشارکت ایالات متحده در جنگ. با این حال مکان قرارگیری نبردناو میزوری مورد انتقاد کارکنان بنای یادبود قرار گرفت زیرا به اعتقاد آنان این کشتی بزرگ، یادبود یواس اس آریزونا را تحت الشعاع خود قرار می داد. پس نبردناو میزوری را به مکانی دورتر از بنای یادبود اما رو به آن قرار دادند تا نشان دهند اینک میزوری به نگهبانی از بقایای نبردناو آریزونا مشغول است تا آنانی که در میان لاشهٔ آریزونا مدفون شده اند در آرامش بیاسایند.
wiki: یادبود یواس اس آریزونا