[ویکی اهل البیت] یاد حسین هنگام آب نوشیدن. این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است
شهادت تشنه کامانه امام حسین علیه السلام، چنان داغ و غم سنگینی بر دلها نهاده است که می سزد با دیدن هر نهر و چشمه و با نوشیدن هر آب و شربت گوارا، از لب های عطشان آن حضرت یاد شود، چرا که آب یادآور آن عاشورای عطش ریز و آن کامهای تشنه عاشورائیان شهید است.
امام صادق علیه السلام فرمود: «من هرگز آب سرد ننوشیدم مگر آن که حسین بن علی را به یاد می آوردم » و نیز فرمود: «ما من عبد شرب الماء فذکر الحسین ولعن قاتله الا کتب له ماة الف حسنة و حط عنه ماة الف سیئة » هر که آب بنوشد و حسین علیه السلام را یاد کند و قاتل او را لعن نماید، برای او هزار حسنه نوشته می شود و هزار گناه از او محو می گردد.
از این رو شیعه، هنگام نوشیدن آب بر حسین بن علی سلام می دهد و می گوید: سلام بر لب تشنه ات، یا حسین سلام الله علی الحسین و اصحابه. نیز در سقاخانه ها و منبع های آب خنک، در تابستان و در ایام محرم، می نویسند: «آبی بنوش و لعنت حق بر یزید کن » یا «بنوش به یاد لب های تشنه حسین ».
از زبان خود سیدالشهدا هم نقل شده که فرمود: شیعتی ما ان شربتم عذب ماء فاذکرونی او سمعتم بغریب او شهید فاندبونی.
امام سجاد علیه السلام نیز سالهای سال، از شهادت پدر با لب تشنه یاد می کرد و می گریست و هرگاه هنگام افطار غذا می آوردند یا نگاهش به آب می افتاد، می گریست و می فرمود: «قتل ابن رسول الله جائعا، قتل ابن رسول الله عطشانا» و نیز هر گاه قصابی را می دید که می خواهد گوسفندی سر ببرد، می گفت: آبش بدهید، پدرم را با لب تشنه سر بریدند. این یاد کرد پیوسته از شهادت مظلومانه حسین علیه السلام با لب تشنه، احیای خاطره آن روز پرحادثه است.
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
شهادت تشنه کامانه امام حسین علیه السلام، چنان داغ و غم سنگینی بر دلها نهاده است که می سزد با دیدن هر نهر و چشمه و با نوشیدن هر آب و شربت گوارا، از لب های عطشان آن حضرت یاد شود، چرا که آب یادآور آن عاشورای عطش ریز و آن کامهای تشنه عاشورائیان شهید است.
امام صادق علیه السلام فرمود: «من هرگز آب سرد ننوشیدم مگر آن که حسین بن علی را به یاد می آوردم » و نیز فرمود: «ما من عبد شرب الماء فذکر الحسین ولعن قاتله الا کتب له ماة الف حسنة و حط عنه ماة الف سیئة » هر که آب بنوشد و حسین علیه السلام را یاد کند و قاتل او را لعن نماید، برای او هزار حسنه نوشته می شود و هزار گناه از او محو می گردد.
از این رو شیعه، هنگام نوشیدن آب بر حسین بن علی سلام می دهد و می گوید: سلام بر لب تشنه ات، یا حسین سلام الله علی الحسین و اصحابه. نیز در سقاخانه ها و منبع های آب خنک، در تابستان و در ایام محرم، می نویسند: «آبی بنوش و لعنت حق بر یزید کن » یا «بنوش به یاد لب های تشنه حسین ».
از زبان خود سیدالشهدا هم نقل شده که فرمود: شیعتی ما ان شربتم عذب ماء فاذکرونی او سمعتم بغریب او شهید فاندبونی.
امام سجاد علیه السلام نیز سالهای سال، از شهادت پدر با لب تشنه یاد می کرد و می گریست و هرگاه هنگام افطار غذا می آوردند یا نگاهش به آب می افتاد، می گریست و می فرمود: «قتل ابن رسول الله جائعا، قتل ابن رسول الله عطشانا» و نیز هر گاه قصابی را می دید که می خواهد گوسفندی سر ببرد، می گفت: آبش بدهید، پدرم را با لب تشنه سر بریدند. این یاد کرد پیوسته از شهادت مظلومانه حسین علیه السلام با لب تشنه، احیای خاطره آن روز پرحادثه است.
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
wikiahlb: یاد_حسین_هنگام_آب_نوشیدن