یاخته شوان

سلول های شوان ( به انگلیسی: Schwann Cells ) ، از سلول های دستگاه عصبی هستند که رشته های عصبی دستگاه عصبی محیطی را می پوشانند. در حقیقت میلین رشته های عصبی محیطی توسط این سلول ها ساخته می شود. در رشته های عصبی میلین دار، هر سلول شوان دور یک آکسون را پوشش داده و غلاف میلین را درست می کند.
میلین در دستگاه عصبی مرکزی توسط الیگودندروسیت ها ساخته می شوند. یاخته های شوان و اولیگودندروسیت ها دو تفاوت مهم با هم دارند:
• یک یاختهٔ شوان تنها یک بخش از میلین یک رشتهٔ عصبی را درست می کند، در حالی که یک اولیگودندروسیت، ممکن است ۴۰، ۵۰ بخش را میلین دار کند.
• رشته های میلین دار هم، در سیستم عصبی محیطی به وسیله یاخته های شوان پوشیده شده اند؛ ولی در سیستم عصبی مرکزی ( مغز و نخاع ) رشته های میلین دار توسط اولیگودندروسیت احاطه می شود.
این سلول به دست آقای نئودر سوان در شال۱۹۳۸ کشف شد
طبقات مختلف از یاخته های شوان بیان نشانگر مشخصه پادگن است که می تواند با پادتن هدف قرار گیرد. یاخته های شوان میلین دار را می توان با روش ایمونوهیستوشیمی با استفاده از پادتنی علیه پروتئین S - ۱۰۰، پروتئین اسیدی رشته ای گلیال ( GFAP ) ، پروتئین میلین صفر ( فسفر صفر ) و پروتئین میلین پایه ( MBP ) ترسیم کرد. یاخته های شوان فاقد میلین مانند آنهایی که به صورت بسته علامتی و یاخته های شوان پایانه ای هستند، برای S - ۱۰۰ و GFAP مثبت می باشند.
نرولما یا غلاف شوان، یک لایه نازک از سلول های پهن است ( سلول های شوان نه غشای سلول شوان ) که به صورت تنگاتنگ اعصاب محیطی را در بر می گیرند. ( هم میلین دار و هم بدون میلین ) . نرولما برای تولید مجدد رشته های عصبی ضروری است. نرولما در مغز و نخاع وجود ندارد، بنابراین هنگامی که رشته های عصبی موجود در CNS آسیب ببینند نمی توانند دوباره ساخته شوند و برای همیشه بدون کار باقی می مانند.