یاتاقان مغناطیسی

یاتاقان مغناطیسی نوعی یاتاقان است که بار را به کمک شناوری مغناطیسی تحمل می کند. یاتاقانهای مغناطیسی اجزای متحرک را بدون تماس فیزیکی نگه می دارند. برای نمونه، آن ها می توانند یک شفت چرخان را معلق نگه داشته و حرکت نسبی را با اصطکاک بسیار کم و بدون سایش امکان پذیر سازند. یاتاقان های مغناطیسی در مقایسه با سایر یاتاقان ها بیشترین میزان سرعت را پشتیبانی می کنند و در واقع محدودیتی از لحاظ سرعت حرکت ندارند.
یاتاقان های مغناطیسی به دو دستهٔ یاتاقان های مغناطیسی فعال و غیرفعال ( منفعل ) تقسیم می شوند. در یاتاقان های مغناطیسی غیرفعال ( منفعل ) از آهنرباهای دائم استفاده می شود، و بنابراین، نیازی به توان ورودی برای کار ندارند. با این حال طراحی و ساخت این نوع یاتاقان ها به دلیل محدودیت های مرتبط با قضیه ارنشاو مشکل است؛ بنابراین اغلب یاتاقان های مغناطیسی ساخته شده، یاتاقان های مغناطیسی فعال هستند. در این یاتاقان ها از آهنرباهای الکتریکی استفاده می شود که برای تحمل پایدار بار نیازمند به توان ورودی و سیستم کنترل فعال هستند. در یک طراحی مرکب، آهنرباهای دائم اغلب برای تحمل بارهای استاتیکی و یاتاقان های مغناطیسی فعال برای زمان هایی که جسم معلق از مکان بهینه خود منحرف می شود، به کار گرفته می شوند. معمولاً در کنار یاتاقان های مغناطیسی، برای زمان هایی که سیستم کنترل یا توان ورودی از کار می افتد، از یک یاتاقان پشتیبان نیز استفاده می شود.